Nałgać jak kataryna

 *********Ten post nie chce byc na Sg salonu********************

Pewnie nie wszyscy pamiętają jak nasza koleżanka kataryna rekonstruowała obchody 50-lecia wybuchu powstania warszawskiego. Dla tych więc, których ominęła ta niewątpliwa przyjemność, małe przypomnienie tutaj  (polecam zwłaszcza komentarze pod tekstem niejakiego wolana). Dziś dostaliśmy kolejną rekonstrukcję, tym razem sprawy Agaty. Agata ma blog, o którym wie tylko kataryna i nikomu, rzecz jasna, o tym blogu nie mówi. I dobrze jeszcze by się zleciały sępy, nie to co kataryna, ona się tylko dziewczynę troszczy. Więc jej rzekome wypowiedzi z blogu nam filtruje i puszcza.

Agata ma chłopaka.Jak na pierwszą miłość trwa bardzo długo, jest z nim już 20 miesięcy i chyba jest bardzo zakochana, do dzisiaj nie usunęła ze swojego bloga jego zdjęć i swoich z nim zdjęć. Wiosną coś się zaczyna psuć, chyba nawet zrywają ze sobą.

Agata zachodzi w ciążę. Z chłopakiem w którym była długo bardzo zakochana. Czy to był gwałt? Tego się raczej nie dowiemy bo o ile wiem prokuratura nie prowadzi żadnego postępowania w tej sprawie, choć matka Agaty o rzekomym gwałcie na córce ("Znaczy ja mówię gwałt. Bo to zależy, jak kto to rozumie. Córka powiedziała, że tego nie chciała, nie zgodziła się, więc dla mnie to gwałt") wiedziała już dobę po nim, kiedy można było przeprowadzić obdukcję, ustalić fakty i ukarać sprawcę (nie jestem prawnikiem ale zakładam, że gwałciciela można jakoś ukarać nawet jeśli ma tylko 15 lat).

 I tu się musimy na chwilę zatrzymać. Bo koleżanka kataryna, oczywiście przez przypadek,  zapomina co powiedziała Agata Newsweekowi:

To nie był mój chłopak i to był gwałt, cokolwiek by teraz nie mówił - powiedziała.

Zupełnie na marginesie, minister Ziobro nic nie zrobił w sprawie obniżenia wieku karalności, chłopiec jest więc nadal bezkarny. Ale idźmy dalej.

Co matka Agaty zrobiła gdy dowiedziała się o gwałcie na córce? Zaprowadziła ją na obdukcję? Do prokuratora? Do terapeuty? Jakie wsparcie od matki dostała Agata w sytuacji z którą trudno byłoby sobie poradzić nawet dorosłej kobiecie? To wbrew pozorom istotne pytania bo jeśli matka Agaty nie zrobiła nic w sprawie gwałtu to znaczy, że albo nie uwierzyła córce, albo się gwałtem niespecjalnie przejęła. Przyznając jej prawo do decydowania o życiu córki i jej dziecka powinniśmy wiedzieć jak do tej pory radziła sobie ze wspieraniem córki w najtrudniejszych momentach. Zwłaszcza jeśli wiele wskazuje na to, że sobie nie radziła.

I tu mamy kolejny kwiatek. Matka nie chce ciągać zgwałconej córki po lekarzach, obdukcjach i prokuratorach, nie chce narażać jej na wstyd i upokorzenie, i co gorsza nie chce o tym opowiadać samej katarynie. No a do cholery jasnej,  przecież to kataryna powinna o tym wiedzie , bo skoro przyznaje matce prawo do decydowania o życiu córki, to jakaś transparentności musi być. Na tym świecie. Aż strach pomyśleć, co zrobi kataryna gdy inne matki jej nie powiedzą, co robią ze zgwałconymi córkami. Odbierze dzieci  matce, wyśle do księdza, a może karze pisać bloga, surowa caryca salonu.

Agata woła o pomoc. Choć ciąża jest niechciana a najprostsze rozwiązanie - aborcja - w zasięgu ręki, Agata waha się, chce urodzić dziecko. I rozpaczliwie woła o pomoc obcych - koleżanki, nauczycieli, pedagoga. Nie chce usunąć a sama nie umie przekonać matki, matka chce aborcji. Dyrektor szkoły do której chodziła Agata: "Dochodziły do nas bardzo niepokojące sygnały, że z dziewczynką dzieje się coś złego. (...) Wiedzieliśmy, że jest w ciąży i że jej matka nie najlepiej znosi tę sytuację. Dziewczyna zwierzała się pedagogowi szkolnemu i swojej nauczycielce, że jest naciskana, aby usunąć ciążę. Tymczasem ona chciała je urodzić".

No i znowu ta nieposłuszna Agata mówiła co innego Newsweekowi. A dokładniej:

To ja zdecydowałam, że chcę na zabieg, mama wcale na mnie nie naciskała. I to ja postanowiłam zgłosić sprawę gwałtu do prokuratury". 

Chyba trzeba tej Agacie na dobre gębę zamknąć i czytać tylko jej bloga, albo jeszcze lepiej czytać tylko katarynę

Agata przegrywa po raz pierwszy. Nie udało się przekonać matki. Agata pisze na gadu-gadu "Jedyne co jeśli chcę utrzymać tę ciążę muszę się wyprowadzić :(". Matka Agaty załatwia w prokuraturze "kwit" na aborcję i umawia wizytę w szpitalu. Agata esemesuje do koleżanki: "Dziękuję ci za to, że powiedziałaś pani X. Dziękuję ci za to, że próbowałaś mi (nam?) pomóc ale na nic to się zdało. Jutro mam aborcję w szpitalu na Lubartowskiej, nie mogę zrobić już nic, nie chcę tego. Mam tylko nadzieję, że po tym wszystkim nie popadnę w depresję i nie zrobię sobie krzywdy".

Agata dostrzega szansę. W szpitalu na Lubartowskiej rozmowa z lekarką i księdzem przywraca Agacie nadzieję na uratowanie dziecka, Agata wycofuje zgodę na aborcję a bez tej zgody nie można przeprowadzić aborcji. Wiceprezes Sądu Rejonowego w Lublinie Mariusz Tchórzewski: "Lubelskie szpitale nie wykonały aborcji z powodu braku zgody dziewczyny".

Co kryje się po eufemizmem rozmowy z lekarką i księdzem? Oddajmy głos samej Agacie:

Pani ordynator na początku była bardzo miła - relacjonuje Agata. - Kazała nam z mamą przyjść za kilka dni. Ale gdy się zjawiłyśmy czekała już na nas z księdzem. I zaczęło się: że to zło, że morderstwo. Doktor i ksiądz obrazili mamę, kazali jej wyjść. - A ty dziecko zostań z nami - powiedziała pani doktor. - Ja ciebie mogę adoptować i twoje dziecko też.