Warszawa dwóch powstań

19 Kwietnia 1943 roku w wigilię żydowskiego święta Paschy wybuchło powstanie w getcie warszawskim.

Getto skazane już i tak na zagładę podjęło walkę o godność, o człowieczeństwo, podniosło wielki krzyk rozpaczy.

I dziś w 70 rocznicę tego wydarzenia należy uczcić chwilą ciszy i zadumy miliony ludzi, które zostały wymordowane podczas II Wojny Światowej. Na szczególną zadumę zasługują Żydzi, którzy mieli zostać, jako naród wszyscy wymordowani.

Ludzie ludziom ten los uczynili.

Kto pomagał?

Dziś chyba zbyt mało mówi się o tym, że Polacy pomagali powstańcom, że to Armia Krajowa dostarczała broń do getta, że to Polacy dostarczali żywność powstańcom. Powstanie nie mogło trwać nawet tyle, co trwało, gdy by nie pomoc z zewnątrz. Mówienie, więc o tym, że Polacy nie pomagali Żydom jest fałszowaniem historii.

Prawda o powstaniu

Nie można przekazywać nieprawdy o powstaniu, o jego wadze, o jego znaczeniu moralnym i historycznym. Ale nie można mówić o nim a zapominać o Powstaniu Warszawskim. W Europejskiej i światowej świadomości historycznej żyje powstanie w getcie a mało mówi się o tym następnym innym powstaniu warszawskim

Nie można w świadomości światowych mediów hołubić powstańców w getcie a przemilczać tego wszystkiego, co w Warszawie działo się po 1 sierpnia 1944 roku.

Dwie flagi

W powstańczym getcie powiewały 2 flagi – biało-czerwona i biała z niebieską gwiazdą Dawida. Żydzi czuli się też Polakami. Naturalnie nie wszyscy, bo część z nich nie asymilowała się, ale wielu – uważali się za Polaków narodowości żydowskiej.