Wielkość męża stanu

W dniu 8 kwietnia 2013 roku w wieku 87 lat odeszła Margaret Thatcher – brytyjska premier w latach 1979-1990. Była pierwszą kobietą piastującą funkcję szefa rządu Korony Brytyjskiej. Pochodziła z niższych warstw społecznych, co nie przeszkodziło jej w zrobieniu kariery politycznej.

Jaka była?

Ambitna, dumna, umiejąca odnaleźć się w świecie męskiej polityki. Nieustępliwa, ulubienica królowej, która zapowiedziała, że będzie uczestniczyła w pogrzebie „Żelaznej Damy.”

Wielka premier trudnych czasów

Już, jako minister oświaty Margaret Thatcher zaczęła wprowadzać reformy, które wielu się nie podobały. Wycofała na przykład rozdawnictwo darmowego mleka w brytyjskich szkołach.

 

Na arenie między narodowej cieszyła się dużym szacunkiem w dużej mierze dzięki swej nieugiętej postawie w wojnie o Falklandy.

 

Dziś ekonomiści i politolodzy mówią zgodnie, że Żelazna Dama sprawiła, że Wielka Brytania znów stała się mocarstwem liczącym się na arenie między narodowej. Uważa się ją za największego premiera w czasach pokoju.

 

Sukcesy czy porażki

Reformy gospodarcze Margaret Thatcher spowodowały, że kraj wyszedł z zapaści ekonomicznej.

 

W skali całego kraju lub jego znaczenia na arenie między narodowej nie można odebrać Żelaznej Damie sukcesów.

 

O tym jak podzielona nadal rządami Thatcher jest Korona Brytyjska niech świadczą demonstracje a gdzie niegdzie wręcz zamieszki po jej śmierci.

 

Reformy pozbawiły pracy miliony osób pracujących w przemyśle, który był nierentowny i wymagał restrukturyzacji a często wręcz likwidacji.

 

Przypomnieć należy, że Pani Premier nie ugięła się przed wielomiesięcznymi strajkami górników.

 

Jednak to w opinii społecznej przez nią sytuacja ekonomiczna wielu milionów ludzi uległa wręcz pogorszeniu. Możemy sobie wyobrazić tragedie wielu ludzi zwalnianych z pracy, całe regiony, które zamierają ekonomicznie, ale i społecznie, socjalnie.

 

Jak więc ocenić wielką Premier wielkiego państwa, która wyciąga z zapaści wielki kraj a z drugiej strony jej działania opatrzone są zwykłymi ludzkimi tragediami, dramatami pojedynczych osób czy całych rodzin czy regionów kraju.

 

Frustracja społeczna obudziła się po śmierci Margaret Thatcher sprawiając, że odżyły skrajne emocje.

Zachwyt kolibra – polskich konserwatywnych liberałów

 

Margaret Thatcher zawsze ciepło wypowiadała się o Polsce popierając Solidarność i jednoznacznie krytykując wprowadzenie w naszym kraju stanu wojennego w 1981 roku.

 

Konserwatywni liberałowie w Polsce panaceum na polski nierentowny przemysł widzieli w postępowaniu brytyjskiej premier, z którego jak najbardziej chcieli brać przykład jednak nie zostało im to dane.

 

Nigdy nie wygrała wyborów

 

Warto zwrócić uwagę, że przez tak długi okres udawało się rządzić Żelaznej Damie z powodu brytyjskiej ordynacji, w której „zwycięzca wyborów bierze wszystko”, bo tak na prawdę większość społeczeństwa nigdy nie poparła „Thatcheryzmu” a jedynie sposób liczenia głosów dawał partii konserwatywnej przewagę.

 

Jak więc ocenić jej rządy

Jaka więc może być ocena rządów Żelaznej Damy?

Jak oceniać wielu wielkich mężów stanu przed Margaret Thatcher i po niej?

Co uznamy, że jest ważniejsze? Dobro i wielkość całego narodu?

Czy bieda, ubóstwo, marazm milionów ludzi setek tysięcy rodzin pozbawionych pracy oraz celu i sensu życia?

 

Teoretyk odpowie, że cały naród jest ważniejszy i jego losy polityczne i ekonomiczne.

Czyż łatwo takie sądy ferować, gdy samemu ma się utracić pracę a nasza rodzina ma stanąć na granicy ubóstwa?

Czy wówczas nie zaczynamy mówić o zabezpieczeniu socjalnym, walce z wykluczeniem i temu podobne?

A bogaci – Ci, którzy na restrukturyzacji się wzbogacą?

Gdy należymy do tej grupy osób to, jak że trudno nam się podzielić z tymi, którzy na przemianach tracą.

 

Tu właśnie w złotym środku leży wielkość męża stanu, który dbając o całe państwo o nikim nie może zapomnieć?