Wiadomo, że demokracja jest najlepszym ustrojem, bo przecież każdy, kto myśli inaczej jest niepoprawny politycznie. Jednak warto zastanowić się nad zdrowym rozsądkiem tych, którzy z woli ludu nad nami panują oraz tych, którzy tą wolą ludu są, więc czysto teoretycznie ogół społeczeństwa.
Powszechne referendum, czyli strach rządzących
Nie dalej 13jak w ubiegły weekend w Gdańsku miało miejsce spotkanie „Platformy Oburzonych”. Jednym z postulatów tam głoszonych była koncepcja, w której zebranie odpowiedniej liczby podpisów obywateli za zorganizowaniem referendum w jakiejś sprawie automatycznie zmuszałaby rządzących do zorganizowania powszechnego głosowania.
Przypomnieć należy, że obecnie parlament ma prawo odrzucić obywatelski projekt w sprawie referendum.
Chyba do najgłośniejszych i najważniejszych przypadków odrzucenia przez Sejm inicjatywy obywatelskiej doszło w 1997 roku w sprawie referendum konstytucyjnego i w roku 2012 w sprawie podwyższenia wieku emerytalnego.
Widzimy, że sejm bojąc się przegranej w referendum odrzucił inicjatywę obywatelską mogącą ukazywać jawne odmienne nastroje społeczne od tego, co wyobrażają sobie rządzący.
Wiek emerytalny, kto przeciw i dlaczego
Walka części obywateli o powszechne głosowanie wszystkich Polaków w sprawie podwyższenia wieku emerytalnego jak wskazywały sondaże mogła zakończyć się zwycięstwem, czyli większość nie zgodziłaby się na podwyższenie wieku emerytalnego.
Doskonale ukazuje ten przykład, że obywatel w pierwszej kolejności myśli o swoim losie a nie losie całego państwa czy jego budżetu, więc nikomu nie uśmiecha się dłużej pracować by ratować państwowy system powszechnych ubezpieczeń społecznych.
Doskonale o tym wiedzą rządzący i zabezpieczają się prawnie pozostawiając sobie możliwość odrzucenia projektów obywatelskich w sprawie referendów w kwestiach, w których obywatele zbiorą odpowiednią liczbę podpisów.
Jak widzimy raz na 4 lata rządzący przed kolejnymi wyborami słuchają wyborców i pod ich nastroje budują programy doraźne programy polityczne. W między czasie zapominają a wręcz nie dopuszczają głosu ludu.
Dobro ogółu, dobro jednostki.
Po raz kolejny wracam do problemu cenzusu wyborczego a więc do pytania o powszechność głosowania w wyborach, referendach i tak dalej.
Wiadomym jest, że większość obywateli chce krócej pracować stawiając raczej swój interes prywatny ponad ogólnym dobrem społecznym.
Wiadomym jest, że w sytuacji, gdy coraz dłużej żyjemy powinniśmy dłużej pracować w przeciwnym razie system, w którym dłużej pobieramy świadczenia emerytalne i tak już niewydolny załamie się całkowicie.
Trudno oczekiwać od Pana Wiesia z pod butki z Piwem, że jego świadomość obywatelska, poczucie wspólnoty z resztą obywateli oraz odpowiednie dostrzeganie procesów społecznych, politycznych czy ekonomicznych będzie na poziomie profesora ekonomi czy politologii.
Zresztą na ten temat pisałem już wcześniej.
Kto ma, więc decydować?
Czy zamiast więc blokować obywatelom maluczkim drogę do wyrażenia swoich opinii w sposób jasny i wyraźny nie lepiej wprowadzić cenzusu wyborczego, w którym jedynie
- Najbogatsi
- Wykształceni
- I po zdaniu odpowiedniego egzaminu
Obywatele będą mieli prawo decydowania o najważniejszych sprawach dla państwa.
Pewien jestem, że wówczas pojawi się wreszcie merytoryczna dyskusja nie tylko o wieku emerytalnym, ale także o rodzaju pracy, jaki osoby w wieku lat 60 mogą wykonywać, Dziś nikt nie mówi o tym, że pielęgniarka w wieku lat 65 nie jest w stanie efektywnie pracować na sali porodowej na zmianie 12 godzinnej.
Merytoryczna dyskusja pojawi się, bo podejmą ją Ci, którzy będą wiedzieli, o czym rozmawiają lub z racji na własne bogactwo jej wynik nie będzie ich osobiście interesował.
A dalej widziałem pod słońcem, że to nie chyżym bieg się udaje, i nie waleczni w walce zwyciężają. Tak samo nie mędrcom chleb się dostaje w udziale ani rozumnym bogactwo, ani też nie uczeni cieszą się względami. Bo czas i przypadek rządzi wszystkim.” (Koh.9,11)
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
