Klęska putinowskiego stylu

Wygrana PO w wyborach parlamentarnych AD 2011 wydawała się potwierdzać tezę o autorytarnych skłonnościach Polaków: oto premier ostro rozprawiający się z opozycją zarówno zewnętrzną (PiS) jak i wewnętrzną (np. Schetyna) zyskał poklask wyborców i pociągnął do wygranej partię, która nie potrafiła przeprowadzić praktycznie żadnych reform, której dialog ze społeczeństwem polegał na komunikowaniu za pomocą przyjaznych mediów decyzji podjętych przez pierwszego kowboja III RP. Obroną nieudolnych rządów PO a w szczególności Tuska zajęło się kółko wzajemnej adoracji wywodzące się ze środowiska gazety, której nakład szybko topnieje. Obrona ta polegała i polega głównie na przyznaniu, że Tusk popełniał jakieś błędy ale tak naprawdę to złej sytuacji winne jest PiS i podjudzane przez nie społeczeństwo.

Ferajna o której wspomniałem nie opisuje rzeczywistości jakiej doświadczamy ale jaką oni chcieliby widzieć. Przykładem może być artykuł Krzemińskiego z 24 lutego. Autor nie zauważa, że problemem tego rządu nie jest komunikacja lecz styl rządzenia - autorytarny, zadufany, nieudolny. Tusk szedł śladami Putina - z jednej strony za pomocą przyjaciół gnębił opozycję a z drugiej pokazywał się z Angelą Merkel i innymi przywódcami.  Próbował wywołać wrażenie, że świat się z nim liczy. O ile Putinowi to lepiej lub gorzej wychodzi to Tuskowi styl putinowski chyba ostatnio nie służy. Piąty rok rządów PO pokazuje, że groźne gesty premiera, pustosłowie przybocznej gwardii i niewielkiej grupy beneficjentów obecnej sytuacji spowodowały, że zdecydowana większość Polaków źle ocenia obecny rząd i premiera. Ocenom zostają poddane owoce kilkuletnich rządów a nie dwór złożony z co prawda pięknych ale pustych  statystów. Polakom jednak bliżej do Europy Zachodniej niż Azji.