Klęska edukacji demoliberalnej

Irytują mnie rozmaite rozważania na temat edukacji, np. te które wzywają do wyznaczania celów edukcji i proponują "dostosowanie jej do wymogów XXI w.".

O charakterze edukacji nie decydują okolicznośći zewnętrzne, lecz charakter natury ludzkiej. Tryb edukacji wynika bezpośrednio z tej natury. W rozważaniach na temat edukacji brak logiki, brak logicznych założeń opartych na logicznej perspektywie. 

Edukacja nie może być podporządkowana jakimś celom, bo jest celem sama w sobie. Edukacja jest zabiegiem kształtowania człowieka i to jest jej samoistny cel. Oczywiście, trzeba mieć na uwadze fakt, że czlowiek jest istotą dwoistą - biologiczną z jednej strony i społeczną, duchową z drugiej storony i edukacja musi te dwa fakty uwzględniać. Z jednej więc strony zadaniem edukcji jest rozwijanie i realizowanie pełnego potencjału jednostki, który tkwi poza nią, w systemie społecznym, a z drugiej wyposażanie jej w wiedzę o dorobku kulturowym własnej wspólnoty i w umiejętności odnajdowania własnego w niej miejsca. Naczelnym zadaniem edukacji jest bowiem, zgodnie z teorią ewolucji, zapewnienie przetrwania wspólnoty. Proszę więc teraz skonfrontować te zadanie edukacji z wulgarnym poglądem, że edukacja ma służyć zdobyciu zawodu i zarabianiu pieniędzy. Z tego fałszywego założenia biorą się wszystkie klęski systemu edukacji. 

Kolejną kwestią jest przełożenie tak ogolnie pomyślanego projektu edukacji na zadania szczegółowe. Najkrócej mówiąc, trzeba zacząć od kształcenia ludzkich urządzeń wejścia/wyjścia, czyli od zmysłów. I dlatego, jak wielokrotnie postulowałem, trzeba uczyć dzieci gry na instrumentach, śpiewu, tańca i rysowania/malowania. Te umiejętności uczą właścwego postrzegania i koordynacji zmysłów i narżądów ruchu. Dopiero taka baza wykształconych zmysłów czyli urządzeń wejścia/wyjścia umożiwia wprowadzenie do systemu danych i ich efektywne przetwarzanie i w ten sposób ułatwia bardziej specjalistyczną, szczegółową naukę przedmiotów w kolejnych fazach.  

Oczywiste jest też, że system edukacji musi uwzględniać także odrębny kanał edukacyjny dla jednostek, które, z rozmaitych wzgledów, nie będą w stanie uczestniczyć w tak bogatym programie edukacyjnym i trzeba będzie zapewnić im bardziej praktyczny tryb kształcenia. Jednakże można sądzić, że dzięki wszechstronnemu programowi kształcenia zmyśłów liczba takich jednostek ulegnie radykalnej redukcji w porównaniu z sytuacją obecną.. 

Program edukacyjny jaki przedstawiam wymaga jednoznacznego zerwania ze światopoglądem opartym na instrumentalnym traktowaniu człowieka.  W konsekwencji, tak pojęta edukacja odrzuca cele instrumentalne jako priorytet.