Człowiek i prawda – kontra religie i bogowie

Człowiek i prawda – kontra religie i bogowie

Zastrzeżenie wstępne: Rozum stając naprzeciwko religii może tolerować ją tylko jako powszechnie przyjęty obyczaj, tym niemniej nie może ustawać w kwestionowaniu jej.

W dalszej kolejności spróbuję użyć logiki naukowej jako ćwiczenia do szerszego przedstawienia tytułowego zagadnienia.

Z czasów PRL-u pamiętam logikę arystelesowską: tam z religiami i bogami jest prosta sprawa: Czy religie i bogowie są prawdą (pewną)? NIE! Więc są fałszem – i kropka, bo to wyczerpuje temat, zgodnie z łacińską zasadą: „Trzeciego wyjścia nie ma” („Tertium non datur”).

Przypomnijmy na czym polega Logika Arystotelesa:

Logika arystotelesowska (dwuwartościowa) – zdarzeniu można przypisać dwie wartości: prawda i fałsz.

Prawda – wartość logiczna = 1;

Fałsz – wartość logiczna = 0.

Plus tabelki na wartości logiczne koniunkcji, alternatywy, implikacji i równoważności.

Obecnie pojawiła się ciekawa odmiana logiki trójwartościowej, która zawiera w sobie logikę arystotelesowską (a wydawałoby się, że takie ogólniejsze teorie są możliwe tylko w fizyce).

Jest to interesujący naukowy postęp, bo wzbogaca logikę w elementy rachunku prawdopodobieństwa.

Logika trójwartościowa: Logika A. + rachunek prawdopodobieństwa.

Pojawia się tu nowa wartość logiczna, którą można przypisać zdarzeniu: „nie wiem” – wartość logiczna w przedziale (0,1) = prawdopodobieństwo danego zdarzenia.

Tabelki zdań złożonych można znaleźć na wiki, są łatwe do samodzielnego sporządzenia.

W tej logice zdarzeniu „religie i bogowie” można zatem przypisać wartość „nie wiem” – jakby łagodząc ostre stanowisko logiki arystotelesowskiej, co pozwala przywołać (ponowić) tzw. „zakład Pascala” - (agnostycyzm).

Tym niemniej prawdopodobieństwo tego zdarzenia jest znikome (bliskie zeru), a w momencie gdy człowiek dochodzi do jednoznacznej decyzji: „tak lub nie” przy wyborze pomiędzy pewną „prawdą” i wątpliwym „nie wiem” – to wybór „nie wiem” oznacza milion w totolotka lub jeszcze mniejszą szansę wygranej, ale jednocześnie wyrzucenie rozumu do kosza na śmieci!