Filozofia słowiańska rodzima

Filozofia słowiańska rodzima
W zakresie filozofii i etyki, moralności, ludzie z europejskiego obszaru kulturowego zwykle odwołują się do dorobku pisanego kultury greckiej klasycznej.
Kultura słowiańska rodzima nie ma świadectw pisanych filozofii.
Filozofię Słowian możemy jednak poznać z ich sposobu życia, trybu i stylu tegoż oraz w szczególności z ich słownictwa - przyjmując słowo mówione jako trwały łącznik między teraźniejszością a odległą przeszłością.
Według mojej wiedzy sednem słowiańskiej filozofii życia jest rodzina i ród, gdzie wchodzą także wszystkie inne słowa (pojęcia) zawierające część -ROD- - : takie jak rodzić i naród, przyroda.
Nie do mnie należy rozstrzygać, które z tych słów od którego pochodzi - zauważam jednak ich zbieżność, która jest według mnie ważna i znacząca, a nie przypadkowa.
Uważam, że pierwotna struktura geograficzna, demograficzna, Słowiańszczyzny oparta była o wsie rodowe, których otoczenie, środowisko roślinne i zwierzęce, nazywano z tego powodu przyrodą.
Takie wsie zamieszkiwane przez RÓD znane są u Słowian południowych jako ZADRUGA.
Rodem jest cała wielka rodzina łącznie z piramidą wszystkich rodzin przodków żyjących i nieżyjących, potomstwem, krewnymi i powinowatymi.
Chłopcy, potomkowie rodu, musieli szukać żon we wsiach okolicznych dla zachowania zdrowia genetycznego potomstwa RODU i w ten sposób powstawała struktura rodów skoligaconych: NARÓD słowiański.
Władza w rodzinie była podzielona: w domu i zagrodzie rządziła żona, a w polu i w obronie mąż.
Wesele, tj. uroczystość małżeństwa młodej pary połączona była z Pokładzinami, tj. prawie jawnym zapłodnieniem młodej mężatki przez młodego męża pod nadzorem starszyzny obu łączących się rodów - w celu najszybszego możliwie urodzenia potomka:  kontynuacji RODU.
W wieku lat około 7 chłopiec przechodził obrzęd Postrzyżyn, przechodził spod opieki matki pod opiekę ojca i zaczynał się uczyć jak być Mężczyzną, podczas gdy dziewczynka nadał pozostając pod opieką matki uczyła się jak być Kobietą, gospodynią domową.
Współczesna literatura, też literatura naukowa, całkiem pomija perspektywę pierwotnej oryginalnej filozofii słowiańskiej – jeśli w ogóle o tym wspomina, to temat filozofii słowiańskiej ogranicza do nazwisk twórców XIX-wiecznych: Trentowski, Libelt itd., którzy nie mieli nic wspólnego w ogóle z filozofią słowiańską rodzimą życia i rodziny.
--
Filozofia słowiańska rodzima - 2
Ważnym elementem życia słowiańskiego jest wspólne obchodzenie uroczystości, obrzędów, budujące wspólnotę społeczną - tak cyklu rocznego, jak i cyklu życia członków rodziny, rodu i wspólnoty narodowej.
Szczególne znaczenie w tym obszarze mają pogrzeby, zwłaszcza osób znanych i uznanych w kręgu rodzinnym lub szerszym.
Przypuszczam, że za dawnych czasów, tzw. "święte gaje" służyły dla wspólnoty rodowej jako miejsce rozsypywania spopielonych prochów wszystkich zmarłych.
Wchodzi tutaj kilka teorii filozoficznych:
- determinizm, który mówi, że los człowieka jest zapisany w gwiazdach - w praktyce oznacza to, że życie człowieka składa się ze stałych elementów i faz: urodziny, dzieciństwo, młodość, założenie rodziny, potomstwo, śmierć;
- indeterminizm, który mówi, że w swoich działaniach jesteś wolny i odpowiedzialny, sam kształtujesz swoją przyszłość w granicach naturalnych;
- karman, teoria indyjska karmy, która mówi, że skutki twoich działań spadną na ciebie tak czy inaczej, a jak nie na ciebie to na twoich potomków, dzieci, wnuki itd. - np. choroby genetyczne.
Teorie te współistnieją i uzupełniają się zatem, a nie wykluczają.
--