Słowiańszczyzna - kultura i obyczaje
W tej notce chcę usystematyzować sobie temat kultury i obyczajów Słowian.
Urywki z tego tematu rozsiałem po wielu notkach dotychczasowych, trzeba je jednak zebrać i uporządkować.
Według mnie:
Słowiańszczyzna była czymś całkiem odmiennym od innych kultur.
Za właściwy uznaję podział Słowiańszczyzny na: zachodnią, w tym polską, wschodnią i południową - bo pomimo, że Słowianie wyszli pierwotnie z jednego obszaru do dalszego kształtowania ich obyczajów dochodziło w różnych warunkach środowiska, klimatu i sąsiedztwa.
W szczególności Słowianie nie mieli wspólnej religii, ani tzw. mitu kosmogonicznego:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Stworzenie_%C5%9Bwiata_wed%C5%82ug_S%C5%82owian
"Religia" Słowian - składniki "wierzeń" słowiańskich to raczej praktyczne bajki ostrzegające o niebezpieczeństwach i zawierające przydatne zasady praktyki życiowej typu żywienie, ochrona zdrowia i leczenie:
1. demonologia;
2. magia;
3. mitologia;
itd.
U Słowian znane twierdzenie Kartezjusza ma formę odwrotną:
„Jestem, więc myślę!”
„Jestem” (tu i teraz) u Słowian nie podlega wątpliwości.
Po prostu trudne środowisko i klimat powodowały, że Słowianie musieli ciężko pracować fizycznie i przewidywać, przygotować się do mroźnej, śnieżnej zimy, więc nie mieli czasu ani chęci na tworzenie abstrakcyjnej i absurdalnej mitologii religijnej!
Z bajek to potrzebowali tylko te o niebezpieczeństwach praktycznych: o wilkołakach, wodnikach, itd.
W ogóle szukanie u rodzimych Słowian religii i wierzeń jest błędem - wiele innych tematów ważniejszych pozostaje do poznania.
-
Inne tematy w dziale Kultura
