"Dzieje kultury polskiej"

Aleksander Bruckner

https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Br%C3%BCckner

"Tom I"

"Od czasów przedhistorycznych do r. 1506"

1931 - 2015

Wznawianie takich starych książek ma sens, bo archeologia i nauki historyczne po II wś. zostały wykrzywione przez podejście ideologiczne, pominęły znaczną część wiedzy o Słowiańszczyźnie polskiej, a szczególnie: jeśli te książki nie były tłumaczone.

Autor zwraca uwagę, że źródła pisane na temat Słowian są wycinkowe, Słowiańszczyzna, nawet polska, była podzielona na oddalone części, oddzielone od siebie puszczami, rzekami, błotami, górami i innymi przeszkodami przyrodniczymi, obce wpływy zewnętrzne były znaczące, zmieniało się to też dość szybko z czasem - więc taka jednoznaczna pojedyncza opinia może być pochopna, zbyt ogólna.

Autor nie zalicza Kaszubów do Polaków, lecz do Pomorzan, a Ślązaków uważa za zeslawizowanych Wandalów.

Początkowo za niezwykle nużące uważałem ciągłe i stałe, raczej chaotyczne polemiczne odwoływanie się Autora do świata zjawisk językowych, nazw i nazewnictwa geograficznego i osobowego, ale jest to przecież dobre źródło do poznania świata pojęciowego kultury słowiańskiej, jakże ważnego dla poznania kultury osobistej i społecznej Słowianina - zakresu jego widnokręgu myślowego, horyzontu umysłowego.

Autor zauważa, że pewne istotne pozycje na temat Słowiańszczyzny nie zostały wydane (pozostają w rękopisach) lub nie zostały napisane (brak kontynuacji serii, być może z braku funduszy lub innych przeszkód).