"Krótka historia archeologii"

Brian Fagan

2018

Właściwie w tytułach książek panuje dowolność: zwykle są pisane dużymi literami w całości.

Ta książka przedstawia historię archeologii chronologicznie za pomocą postaci, najwybitniejszych osób, pasjonatów ogarniętych pewnego typu obsesją - początkowo szabrowników, później z coraz większym udziałem porządku naukowego i organizacji, także pracy zespołowej.

Rzadko czytam takie książki w całości, ze względów zasadniczych, ale ta książka jest dla mnie pewnego typu wyjątkiem, Autor nie zaznał dobrodziejstwa tzw. "dyktatury proletariatu", śledzi więc osobiste decyzje poszczególnych odkrywców niewymuszone w inny sposób, jak tylko dostępnymi funduszami i przemocą, kradzieżami robotników, itp.

Jawna zorganizowana ukierunkowana przemoc państwowa pojawia się tutaj jako cecha państw na niższym poziomie rozwoju cywilizacyjnego, z którą osoby wybitne radzą sobie lepiej lub gorzej, przeciwstawiając temu własną wolę lub zwykły upór dość wulgarny i antypatyczny.

W zasadzie w państwach na wysokim poziomie rozwoju cywilizacyjnego działa to podobnie, ale przemoc fizyczna jest ostatecznością, zmieniła się w przemoc psychiczną i finansową, jako "deep state", "shadow government", "God: Gold, Oil, Drugs", tj. tajny układ korupcyjny kręgów finansowych i polityków korzystający z przekupionych mediów, naukowców, autorytetów.

Mówi się na to: "conspiracy theories" lub "connect the dots".