Kultura słowiańska - Konfederacja

Tą notką chcę kontynuować tematy, które podjąłem wcześniej.

Zacznę od sposobu wybierania w Polsce polityków.

Zwykle ludzie, wyborcy, działają dość naiwnie i niefrasobliwie:

traktują wybory jak konkurs piękności:

kto ładnie wygląda, ładnie się ubiera i ładnie mówi, jest dobry, a jak już ktoś jest bardziej krytyczny to popatrzy do programu wyborczego kandydata i zwykle jest zadowolony, bo jest tam wiele fajnych obietnic - "papier jest cierpliwy".

Dopiero potem okazuje się, że albo poseł nie realizuje obietnic, albo je realizuje z jawnym uszczerbkiem dla Polski - powiększa zadłużenie państwa i zależność od obcych banków, ale wtedy pozostaje tylko pluć sobie w brodę, że kolejny raz wybrało się nie tego, którego trzeba było wybrać, bo nie ma w Polsce mechanizmów dyscyplinowania posła przez wyborców.

Teraz powracam do siebie:

zająłem się Słowiańszczyzną i pierwotną kulturą słowiańską z czystej ciekawości: jacy jesteśmy my Słowianie, jakie jest nasze państwo, jakie pierwotnie były nasze zasady życia.

Okazuje się jednak, że poznanie tych tematów pozwala na więcej, tj. porównanie z obecnym stanem państwa, narodu i społeczeństwa polskiego i ocenę.

Chodzi o to, że poznając pierwotną kulturę słowiańską dowiedziałem się, że najważniejszym "bogiem" Słowian był/jest ROD, tj. "bóg" składający się z żyjących i nieżyjących członków rodziny, całej sieci pokoleń pokrewieństwa i powinowactwa bliższego i dalszego - w Słowiańszczyźnie nikt nie jest "samotną wyspą".

Zdałem sobie też sprawę jak ważne jest to dla kondycji obecnej narodu polskiego.

Teraz wstęp do następnej części tego tekstu:

- z konieczności godzę się z narzuconą Polsce w 966 roku kulturą semicko-chazarską i religiami judeo-chrześcijańskimi wraz z feudalizmem, gdyż w przeciwnym wypadku Polska zostałaby zniszczona przez agresywnych sąsiadów.

Trzeba jednak mieć świadomość, co do dwóch spraw:

1. Przyjmując tą obcą kulturę Polska działa w obcym interesie;

2. Katastrofę kultury słowiańskiej polskiej pogłębiły dwa zdarzenia historyczne:

21. wymyślenie przez Kościół w 13.wieku czyśca, gdyż do tej pory ludzie rozumowali:

"tyle nagrzeszyłem, że po śmierci czeka mnie piekło, więc mogę już działać rozsądnie, bo to już nie ma znaczenia"

- wprowadzając czyściec (który dla religii judeo-chrześcijańskiej jest ni przypiął ni przyłatał, bo ma aspekt czasowy, którego nie ma ani niebo, ani piekło) Kościół dał ludziom złudną nadzieję, że coś jeszcze mogą naprawić pozostając przy religii;

22. wymyślenie przez Kościół w 16.wieku małżeństwa kościelnego rozbiło strukturę rodową Polski.

Wracając teraz do tematu głównego:

Obecnie pojawił się problem rozwodów i ich jaskrawej sprzeczności z zasadami etycznymi kultury słowiańskiej.

Zauważyłem, że istniejące resztki kultury słowiańskiej dewastują konkretni politycy, a ich partie na to nie reagują:

Kurski i PiS,

Kosiniak wraz z Kamyszem i PSL,

itd.

A najgorszy w tej sprawie jest @JKMikke, bo do zdrady małżeńskiej i wiarołomstwa usiłuje dorabiać prymitywną filozofię życiową.

Według podstawowych zasad kultury słowiańskiej jest on śmieciem ludzkim.

Ale też każdy, kto go toleruje i mu rękę podaje nie jest przyzwoity.

Oburzyło mnie to i zirytowało, bo mieszkając w Polsce trzeba by pamiętać o rodzimej kulturze społecznej słowiańskiej i jej przestrzegać.

Chcę teraz przyznać się do pewnego typu naiwności, zresztą okazuje się nie tylko mojej własnej, bo inni Polacy, którym się Konfederacja podoba, też popełnili ten sam błąd, tj. nie rozumieją, dlaczego Konfederacja toleruje @JKMikke.

Potraktowałem liderów Konfederacji jako ludzi, Słowian, i do każdego z nich z osobna wysłałem na twitterze zapytanie: co zamierzają w tej sprawie zrobić?

Żaden z nich mi nic nie odpowiedział (brak kultury osobistej) i poniewczasie zrozumiałem, dlaczego tak jest.

Są to żydłaki, parchy żydowskie, które nie znają polskiej, słowiańskiej kultury.

To @JKMikke ich wyciągnął znikąd, z niebytu, z rynsztoka, i poubierał w garnitury- to on jest ich mentorem, lokomotywą polityczną, przywódcą tego gangu, który udaje partię - a u Żydów liczy się lojalność, a nie moralność Słowian, gospodarzy ziemi polskiej.

Drogą zatem do odnowy w Polsce kultury polskiej jest konfrontowanie życia prywatnego polityków z jasnymi zasadami podstawowymi etyki wspólnoty i moralności osobistej kultury słowiańskiej.

I to jest właśnie konkluzja tego tekstu.