Polska - imigracja

Polska to kraj słowiański, ziemia Słowian - chyba zasiedlona przez przybyszy słowiańskich jako pustka po "wędrówkach ludów" związanych z najazdem Hunów w roku 375 i ucieczką, być może nie zupełną, poprzednich ludów (Wandalów?).

Słowianie od zawsze byli przychylni przybyszom i gościnni - jest od tego odpowiedni "bóg" słowiański Radegast.

Słowianie szczególnym uznaniem darzyli przybyszów zaradnych, którzy przychodzili ze swoim kunsztem, osiedlali się tutaj i integrowali się społecznie, przyjmowali otwartą kulturę słowiańską.

Trafiali nam się jednak w historii także przybysze, którzy nie chcieli się integrować (z nielicznymi wyjątkami) np. Żydzi, którzy woleli zamykać się we własnych gettach razem z własną kulturą żydowską, jak dla Polaków zbyt prymitywną (obrzezanie jako wieczna oznaka przynależności etnicznej, wprost mafijny stygmat pochodzenia plemiennego).

Warto jeszcze raz to podkreślić:

Getta żydowskie są ich własnym pomysłem na grupowe dyscyplinowanie kulturowe.

Kryterium przyjmowania członków innych narodów na obywateli polskich powinny obecnie stać się perspektywy integracji i możliwości w tym zakresie społeczeństwa polskiego - budowa w miarę spójnego społeczeństwa jest priorytetem, niestety rozbijanym nadal przez Żydów, którzy usiłują narzucić Polakom swoją kulturę, zdominować Polaków demograficznie, a nawet wymordować przywódców polskich.

Polacy - Żydów takich, którzy jawnie zdradzali Polskę dla partykularnych interesów (autonomii na ziemi polskiej), nazwali parchami - pasożytami na społeczeństwie i państwie polskim.

Żydłaki i parchy, którzy nie chcą uszanować kultury słowiańskiej narodu-gospodarza, zgromadzili się obecnie w kilku partiach, można powiedzieć mafiach żydowskich, m.in. w Konfederacji.