"Folklor - tradycja i współczesność"

red. Roksana Sitniewska, Elwira Wilczyńska, Violetta Wróblewska

https://pl.wikipedia.org/wiki/Folklor

https://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Folklor

Książka jest poświęcona współczesnym reminiscencjom dawnej tradycyjnej kultury, jak też przemianom kulturowym we współczesnym świecie.

We "Wprowadzeniu" Redaktorka przypomina, że termin folklor (ang. Folklore) wprowadził w roku 1846 badacz angielski na oznaczenie wiedzy ludu pojmowanej jako "pradawne zwyczaje, obyczaje, obrzędy, zabobony, ballady, przysłowia etc."

Ja bym tu jednak odwołał się do tłumaczenia słownikowego:

FOLK - lud, ludowy;

LORE - tradycja ludowa, wiedza tajemna, mądrość ludowa, tradycja ustna, uczoność.

Z tego wynikałoby, że folklor jest treścią kulturową ludową, a nie podejściem twórcy ludowego, które najlepiej opisał Mickiewicz: "czucie i wiara", z którego to podejścia dopiero wynikają treści kulturowe bardzo realistyczne w ścisłym odniesieniu do warunków naturalnych, przyrodniczych.

Rzeczywiście trzeba się zgodzić, że mądrość ludowa przekazywana w tradycji ustnej jest bardzo często wiedzą tajemną - skuteczną, ale niemającą racjonalnego wyjaśnienia, to po prostu działa pozytywnie z minimalnym udziałem efektów ubocznych, negatywnych.

Jest to też działanie kompleksowe:

oddziaływanie lecznicze materialne +

oddziaływanie na psychikę.

Przy tym nie chodzi tylko o zabiegi ściśle lecznicze - także samo środowisko naturalne ludowe i wiejskie współżycie ukierunkowane na proste cele życiowe potrafi działać leczniczo.