"Śluby polskie - Tradycje, zwyczaje, przepisy"

Hanna Szymanderska

https://pl.wikipedia.org/wiki/Hanna_Szymanderska

Autorka polskie obyczaje ślubne wywodzi z obyczajów starożytnego Rzymu z pośrednictwem chrześcijaństwa, co świadczy tylko, jak bardzo nasze własne oryginalne słowiańskie obyczaje zostały zapomniane.

Dopiero później porusza temat rodzimych tradycji ślubnych, weselnych - opierając się jednak na późnych świadectwach folklorystycznych.

Pierwotnie wielożeństwo (obowiązkowe?), gdy kogoś było na to stać (bogacze, przywódcy).

Po ewentualnej śmierci męża jedna z żon na ofiarę, by i w zaświecie, w "nawi" panu mężowi służyła (?!).

Małżeństwo jako dobrowolna umowa zaprzyjaźniająca rodziny.

Małżonka - żona z umowy.

Kupno dziewczyny u jej rodziców (wiano).

Najtaniej przez porwanie dziewczyny (oszczędność na kosztach wesela), być może z nią lub z jej rodziną uzgodnione - potem najczęściej formalny protest, kompromis i zgoda.

Później prawo tego zakazywało, ale szczątki obyczaju utrzymywały się.

Autorka twierdzi, że u Słowian raczej nie było małżeństwa przymusowego poprzez zgwałcenie dziewczyny, pomimo zwyczajowych stylizowanych porwań.

Później swat (swatka) do pośrednictwa w tym procesie ślubnym (swaćba).

Trzeba wspomnieć jeszcze jeden temat: pokładziny i zaczęcie współżycia, wydaje się, że w kulturze polskiej było to traktowane bardzo surowo i raczej oficjalnie, a nie pruderyjnie.