"Słowiańskie zaświaty - wierzenia, wizje i mity"

Paweł Szczepanik

https://triglav.com.pl/o-autorach/123-pawel-szczepanik.html

Książka dość nowa, Autor wskazuje, że powstała ona w wyniku grantu badawczego finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki - czyli jej treść jest naukowa, mimo że składa się raczej z budzących znaczne wątpliwości i sceptycyzm interpretacji rozszerzających, hipotez raczej niż pewników.

Przeczytałem "Tytułem wstępu", przejrzałem "Spis treści" i rzucił mi się w oczy jeden bardzo kontrowersyjny temat:

"Trójdzielność kosmosu i dualizm wierzeń".

Nie będę tu protestował przeciwko trójdzielności u Słowian, bo nie mam jeszcze wyrobionego zdania na ten temat, ale protestuje z całą mocą przeciwko dualizmowi u Słowian - jest to na niczym nie oparte stwierdzenie: Słowianie jako w pewnym sensie "politeiści" (co prawda nie mieli żadnych "bogów") nie splamili swojego świata wierzeń żadnym dualizmem czy dychotomią.

Koncepcja jakiegokolwiek dualizmu, dychotomii, ogranicza percepcję pełnego spektrum rzeczywistości - co nie dotyczy Słowian.

Jak dowodzi tego historia Słowianie są/byli ludem prostym, jednoznacznym i dosłownym, więc przypisywanie im jakiegokolwiek dualizmu jest dużym nadużyciem, albo i błędem.

Przy szerokiej wizji niewidzialnego świata duchów i demonów odpowiadających i towarzyszących rzeczywistości nie ma miejsca na podział dwudzielny, schematyzowanie charakterystyczne raczej dla napływowej kultury semicko-chazarskiej.