Rocznica buntu w Treblince

 

„Nadszedł pamiętny dzień 2 sierpnia 1943 roku. Było upalnie i słonecznie. Drzewa w lesie w gospodarczej części obozu stały nieruchomo. Nad całym obozem Treblinka roznosił się odór spalonych, rozkładających się ciał tych, którzy przedtem zostali zagazowani. Ten dzień był dla nas dniem wyjątkowym. Mieliśmy nadzieję, że spełni się w nim to, o czym od dawna marzyliśmy. Nie myśleliśmy, czy pozostaniemy przy życiu. Jedyne, co nas absorbowało, to myśl, aby zniszczyć fabrykę śmierci, w której się znajdowaliśmy.”-

Samuel Willenberg, „Bunt w Treblince“

 

2 sierpnia 1943 roku w obozie zagłady w Treblince wybuchł bunt, więźniowie zaatakowali strażników, podpalili obozowe budynki. Około 750 osób usiłowało zbiec, ponad 500 zginęło na miejscu, końca wojny dożyło około 68 uciekinierów.

Bunt wybuchł w krańcowym okresie funkcjonowania obozu, kiedy hitlerowcy przy pomocy ostatnich więźniów zacierali ślady swoich zbrodni. Wcześniej życie w Treblince straciło około 850 000/900 000 Żydów.

 

 

Zdjęcie wykonane po wkroczeniu Armii Czerwonej ok. 1944 roku ze zbiorów ŻIH

 

 

 i 1945 roku

 

 

 

Zdobyte przez Piotra Głuchowskiego i opublikowane w „GW” powojenne zdjęcie hien z okolicznych wsi, zatrzymanych przez milicjantów na gorącym uczynku podczas rozkopywania mogił w poszukiwaniu kosztowności (u stóp siedzących ułożone czaszki i piszczele zagazowanych)

 

 

A także zdjęcia zupełnie aktualne, z tej soboty

 

 

 Niesamowita symbolika. Dorodne, kilkudziesięcioletnie drzewo, dotychczas stały element krajobrazu, złamane przez wiatr pewnie zaledwie poprzedniej nocy. Liście wciąż zielone, tli się w niej jeszcze życie, ale to już jego ostatnie tchnienie.