Skrajności

Skrajności. Dyskusja publiczna w internecie w niecałe dwa dni po tragedii radykalizuje się. Z jednej strony próba wpędzenia w poczucie winy tych, którzy krytykowali prezydenturę Lecha Kaczyńskiego. Odliczanie dni do końca jego prezydentury okazuje się zbrodnią. Mają teraz bić się w piersi i wyznawać winę. Z drugiej tworzenie teorii spiskowych obarczających odpowiedzialnością za katastrofę Rosję, polityczną opozycję, mityczny układ. Nagle wyrosły dziesiątki domorosłych „ekspertów lotniczych” którzy bez odczytania materiałów z czarnych skrzynek doskonale już znają przyczyny katastrofy. Mało tego, wspaniała postawa Rosjan którą obecnie obserwujemy zdaniem niektórych jest tylko okolicznością obciążającą. Totalna paranoja a nie są to niestety głosy odosobnione.

Zamiast chwili refleksji, wyciszenia, oddania hołdu ofiarom, bezsensowne podtrzymywanie podziałów, które w takiej chwili nic nie powinny znaczyć. Podobnie jak tysiące Warszawiaków oddałem dziś hołd Prezydentowi przez obecność na trasie konduktu z trumną do Pałacu Prezydenckiego. I nie ma nic do rzeczy to, że Polska Lecha Kaczyńskiego, była całkiem różna od Polski której chciałbym ja. Oddałem cześć Prezydentowi mojego państwa, patriocie oddanemu sprawom w które wierzył. Tyle chcę dziś pamiętać. Nie oznacza to, że nagle zacząłem postrzegać tę prezydenturę w innych barwach i stałem się jej zwolennikiem. O nie. Po prostu wydarzyła się tragedia a ja oddałem hołd ofiarom, bez bezsensownego dzielenia na NASZYCH i ONYCH. Tylko tyle i aż tyle.