Wystarczy uścisk dłoni, by po 16 godzinach wystąpiły jego pierwsze objawy. Ale tylko 1 na 13 osób zaraża się przez pocałunek. Najlepsza prewencja: właściwa ilość snu, mycie rąk, unikanie kontaktu z chorym. Przeziębienie - najpowszechniejsza choroba świata.
Dotyka ludzi w każdym zakątku globu. Przyczyny jej powstawania poznaliśmy dopiero w latach 50. XX wieku. Obecnie wiemy, że wywołać je może około 200 różnych wirusów. Wciąż nie dysponujemy skutecznym lekarstwem.
Nazwa choroby pojawiła w XVI wieku i pochodzi od słowa oznaczającego marznięcie. Chorzy wykazywali objawy, jak po dłuższym pobycie na zimnie. Wbrew funkcjonującej do dziś opinii, samo zmarznięcie lub „przewianie” nie wystarczą, by zachorować. Przeziębienie jest chorobą zakaźną górnych dróg oddechowych i wymaga kontaktu z wirusem. W większości przypadków powodowane jest ono przez rinowirusy. Obok nich także koronawirusy, wirusy grypy i paragrypy, RSV, adenowirusy i inne. W przebiegu infekcji najczęściej uczestniczy kilka rodzajów jednocześnie.
Zobacz też: Jak radzić sobie z grypą?
Dorośli chorują średnio 2-3 razy w roku. Zarazki zwykle przenoszone są drogą powietrzną i przez kontakt z materią. Często wystarczy zwykły uścisk dłoni, by już po 16 godzinach wystąpiły pierwsze symptomy. Co ciekawe, tylko 1 na 13 osób zarazi się przez pocałunek.
Wirusy mogą przez dłuższy czas przetrwać w naszym otoczeniu. Z tego powodu, zaniedbywanie mycia rąk oraz osłabiona odporność wyjątkowo sprzyjają zachorowaniu. Badania wykazały także, że osoby śpiące krócej niż 7 godzin są trzykrotnie bardziej narażone na przeziębienie, niż osoby wypoczywające 8 godzin w ciągu doby. Dużą skuteczność w zapobieganiu infekcji wykazują też maseczki twarzowe.
Najbardziej nasilone objawy choroby związane są z nieżytem i niedrożnością nosa. W połowie przypadków pojawia się kaszel i bóle mięśni, a 40% zachorowań wiąże się z bólem gardła. U dzieci często występuje gorączka, która u dorosłych jest rzadkim zjawiskiem. Co ciekawe, część wirusów może powodować przeziębienie bezobjawowe.
Nie dysponujemy obecnie lekami, które mogłyby zwalczyć infekcję. Badania naukowe nie potwierdzają skuteczności stosowania substancji przeciwwirusowych. Mimo, że znamy obecnie genom każdego wirusa powodującego zachorowanie, to stworzenie ogólnej szczepionki przeciw przeziębieniu wydaje się mało prawdopodobne. Przynajmniej w ciągu najbliższych lat.
Niektóre prace badawcze sugerują, że większe spożycie cynku może ograniczyć częstość zachorowań oraz złagodzić objawy w ciągu doby od zarażenia. Należy podkreślić, że wciąż nie zostało to jednoznacznie ustalone. Badania nie potwierdziły także korzyści płynących ze stosowania miodu, jeżówki, czosnku, cebuli oraz witaminy D. Wykazano również, że działanie witaminy C nie przeciwdziała, ani nie wpływa znacząco na przebieg przeziębienia.
Infekcja trwa zwykle do 10 dni, a leczenie jest objawowe. Najczęściej zaleca się trzydniowy odpoczynek w łóżku i przyjmowanie dużej ilości płynów. Gdy objawy się nasilają, stosujemy m. in. leki przeciwzapalne i zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa. Wskazane jest jednak ograniczenie ich stosowania, gdyż mogą obniżać stężenie interferonu – białka zdolnego skutecznie hamować namnażanie się wirusów przeziębienia.
(WA)
© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
