Piękne przemówienie Teresy May wpisuje się w długą retorykę apostoła wolności od UE Nigela Faradge'a. Wielka Brytania nareszcie będzie wolna, wolna od unijnej dyktatury, będzie mogła samodzielnie. Samodzielnie stanowić prawo, samodzielnie wybierać kierunek w jakim chce zmierzać. Będzie w oparciu o wolę swojego ludu budować lepszą, bardziej zwartą, dostatniejszą ojczyznę.
Czyżby?
Czy przypadkiem Brexit nie będzie tym dla Zjednoczonego Królestwa czym była Konstytucja 3 maja dla Polski, ucieczką do przodu, która od samego początku zmierzała do katastrofy, bo nie brała pod uwagę realiów. W ramach UE polityki nie widać, wszystko dzieje się w poufnych ustaleniach, których owoce klepią szefowie państw na tradycyjnych spotkaniach. Tymczasem w stosunku do WB Unia zaczyna prezentować realną politykę. Politykę opartą o preferowanie interesów Unii i państw w niej znajdujących się,kosztem nawet interesów brytyjskich.
Oto kilka punktów przed którymi UE postawiła Wielką Brytanię i które mogą losy Wielkiej Brytanii zakończyć, przynajmniej jako światowego gracza jako liczącego się podmiotu politycznego.
1. UE wymaga od WB zgody na zapłacenie 40-65 mld Euro. I to zanim w ogóle podjęte zostaną negocjacje handlowe.
Teresa May na obiedzie z Jean Claud Junkerem oznajmiła, że Wielka Brytania nie jest winna Unii żadnych pieniędzy.
2. Unia przyznaje Hiszpanii prawo weta względem porozumienia z Wielką Brytanią gdyby kwestia Gibraltaru Hiszpanię do tego skłoniła.
3. Unia zgłosiła postulat, że gdyby w Irlandii odbyło się głosowanie Irlandczyków za zjednoczeniem całej wyspy to wszyscy Irlandczycy otrzymają automatycznie prawa i uprawnienia obywateli Unii Europejskiej. To dynamit pod krzesłem brytyjskiego premiera, bowiem podjęcie w ogóle tematu zjednoczenia Irlandii stawia pod znakiem zapytania istnienie Wielkiej Brytanii w postaci w jakiej istnieje. Większość z głosujących w Irlandii Północnej głosowała za pozostaniem w UE.
4. Szkocja, w której większość obywateli też głosowała za pozostaniem w UE, planuje nowe referendum niepodległościowe. Tym razem będzie miało ono nowy istotny argument, w szczególności gdyby porozumienie między UE i WB nie weszło w życie, i obywatele WB napotkali trudności z powodu Brexitu.
5. Jean Claude Junker po obiedzie z panią premier Teresą May określił jej postawę jako "urojenia" i stwierdził, że premier WB "żyje w innej galaktyce". Tak ostre sformułowania sygnalizują, że UE będzie stawiać na swoje interesy zupełnie nie biorąc pod uwagę oczekiwań brytyjskich.
Tyle, a przecież nawet nie ma mowy o rozpoczęciu negocjacji najważniejszych, tych dotyczących wymiany towarów, ceł, i tak dalej.
WB w wyniku Brexitu z całą pewnością wyjdzie osłabiona, może nawet wyjść okaleczona, bo postawiła na "romantyczne idee", na suwerenność rozumianą jako brak współzależności. Wielka Brytania zbudował ongiś największe mocarstwo na naszej planecie. Od Anglii poprzez Irlandię, Amerykę Północną, Australię, Hong Kong, Indie. Wielka Brytania nie była "na serio" członkiem Europy. Jej polityka zmierzała do niedopuszczenia zjednoczenia Europy kontynentalnej, aby uniknąć powstania podmiotu mogącego zagrozić Wielkiej Brytanii. Dlatego raz zwalczała Francję Napoleona, to znowu razem z Francją zwalczała Niemcy.
Gwarancje jakich w 1939 roku udzieliła Wielka Brytania Polsce, były udzielone w złej wierze. Zabezpieczały interesy Brytanii skazując Polskę na nierówną wojnę z Niemcami, w ramach której WB nie zamierzała przyjść Polsce z pomocą. Teraz sytuacja się odwróciła. To Europa mówi Wielkiej Brytanii - nie chcecie być z nami, w porządku. Owo "w porządku" może doprowadzić do suwerenności Szkocji oraz scalenia Irlandii. Nie życzę tego ojczyźnie Newtona, ale za romantyzm trzeba płacić, a rachunek w imieniu państw Unii wystawiać będą brukselscy urzędnicy. I prawdę mówiąc nie wiem, czy ten rachunek powinien być wysoki czy niski.
Inne tematy w dziale Polityka
