Anglików jako społeczeństwo i państwo, cechowało zawsze wyrachowanie i kierowanie się konkretnymi interesami w przeciwieństwie do takich społeczeństw jak Polacy, gdzie głównym motorem decyzji i kryterium dokonywanych wyborów jest "poryw serca szlachetny".
Jakie konkretnie interesy, nie mogły być zrealizowane, gdy Anglia była w UE, a teraz będą mogły wreszcie się zmaterializować? E... no właśnie. Jakie to konkretne interesy, chcieli zrealizować propagatorzy BREXITU?Tylko proszę mi nie mówić o większej suwerenności. O większej suwerenności do czego? Do eksperymentów genetycznych na ludziach od 1 do 14 dnia życia? Jakich konkretnie korzyści, Anglicy nie mogli odnieść, przez bycie w UE?
Otóż, żadnych. Ci co wzywali Anglików do wyjścia z UE posługiwali się typowo słowiańskimi odniesieniami do szlachetnych ogólników, które w nic poza sobą się nie przedkładają. Mało tego. Ten zdumiewający u Anglików, brak konkretności w wołaniu o BREXIT, okraszony był zapewnieniami, że "jakoś to będzie, a napewno będzie lepiej".
Bo będziemy bardziej niezależni. Bo wreszcie na wszystko, co produkujemy a będziemy chcieli sprzedać do Europy, wprowadzone zostaną cła i sobie będziemy mogli tą produkcję czy usługi wsadzić, w Kanadę, a najlepiej w Quebec.
Chyba plan był inny. Był taki, żeby po raz nty, postresować Niemców i Francuzów, poszantażować ich, wymusić kolejne ustępstwa. Przecież WB miała same udogodnienia w UE, specjalny rabat, specjalne traktowanie itd. itp.
Sprawa się jednak rypła i lud, co miast prowadzić skomplikowane rozważania i rachunki zysków i strat, odpowiedział sercem, że chce, żeby było jak dawniej, a dawniej to Brytania była wielka i dostatnia bo nie była w UE. Tak im się to kojarzy hahaha.
Więc politycy angielscy, ci co głośno za Brexitem gardłowali, rżną teraz głupa i głośno opowiadają, że NIE MA SIĘ CO SPIESZYĆ z tym BREXITem. Że właściwie to cudownie, że się od UE uwolnią, ale po co tak zaraz no... Śmieszne i straszne.
Reprezentacja Anglii przegrała właśnie z Islandią i pokazała jaka jest prawda. A prawda jest taka, że Anglia dziś, to przeciętny kraj, który już dawno roztrwonił potęgę imperium brytyjskiego, który de facto jest prowincją USA i którego znaczenie polegało na tym, że będąc tą prowincją jest w UE. Tam będąc wpływa na jej politykę i kształt. Do czego teraz będzie WB? Poza UE? Do niczego.
Romantyczne zrywy społeczeńst oparte o emocje i mgliste szlachetne oczekiwania kończą się w błocie szczegółów, w pełnych wyrachowania grach o beneficja. Czy ktoś pamięta szalone nadzieje społeczeństwa ukraińskiego związane z przewrotem na Majdanie? Jaki jest dla tego społeczeństwa i państwa rachunek zysków i strat? Rewolucje? Te kolorowe? Te na Bliskim Wschodzie?
Politycy już wiedzą, oprócz nawiedzonego Faragea, że rachunek będzie niekorzystny. Że to się źle skończy. Że będzie gorzej. Wiedzą, że trzeba będzie więcej propagandy, więcej emocji, żeby pokryć te dostrzegalne problemy. Trzeba będzie znaleźć wroga i jakoś to wszystko uzasadnić. I ostatecznie, Anglia stanie się dla Polaków ojczyzną, bo jak i u nas, zacznie dominować uczucie i resentyment, w miejsce kalkulacji i wyrachowania.
Chyba trzeba się cieszyć :)
Gdyby natomiast nasz minister spraw zagranicznych był wyrachowany, to zamiast wyprawiać odpór federalizacji proponowanej przez Niemcy, wyszedł by do przodu i poparł ją jako racjonalny wybór. Jedna armia, jedna granica, jedna poliltyka zagraniczna, jedne podatki - tak jak chcą Niemcy. Ale też, jedne długi, jedne emerytury, jedne zasiłki dla bezrobotnych - wszak chcemy jednego państwa.
No i oczywiście, na początek, anulowanie wyroku Sądu Najwyższego Republiki Federalnej o wyższości jej praw nad prawami UE. Od tej pory, prawo na terenie RFN stanowić będzie parlament z powszechnych wyborów europejskich. Ciekawe jaką minę miałby minister Steinmeier czy jak tam on się nazywa. Chyba nie wystąpiłby w roli EuroSceptyka :)
Inne tematy w dziale Polityka
