Tak naprawdę zwyciężyliśmy, wygraliśmy. Ta przegrana jest naszym wielkim zwycięstwem, którego wymiar będziemy świętować po latach i upamiętniać nazwami ulic i pomnikami przegranych, przepraszam zwycięskich naszych piłkarzy. Malkontentom należy wbić do głowy, że:
1. Najważniejsze jest zaznaczenie swojej obecności na scenie międzynarodowej.
Nasi piłkarze dumnie chodzili po boisku z białym orłem na swych piersiach, przemawiając w ten sposób do widowni całego świata, pokazując, że Polska jest, walczy niezłomnie i powróci! Nasz wódz, pokazał w zawstydzającym świetle trenerów innych drużyn. Garnitury Marka Probierza to nowy standard na rozgrywkach klasy mistrzowskiej, a kamizelka przejdzie do historii. To nie jest ironia, czy żarty, to ważny wymiar estetyczny, który Polska wprowadziła na tej imprezie, do dziedzictwa rozgrywek piłkarskich.
2. Ta porażka jest zwycięstwem, bo stanowi ziarno pod przyszły zasiew, bez którego nie wzeszłyby przyszłe nasze osiągnięcia. To właśnie na barkach takich herosów jak Marek Lewandowski, Krzysztof Probierz, jak myślący ponad doraźnymi ocenami szef PZPN zbudowana zostanie pomyślność polskiej piłki nożnej.
3. Wynik 1:3 meczu z Austrią jest naszym zwycięstwem, bo uczy nas jak z godnością, wbrew wrogim zachowaniom tych, od których moglibyśmy się spodziewać lepszego traktowania, iść dalej, jak z honorem i z podniesionym czołem przystąpić do następnego meczu. Tu właśnie kształtują się zręby polskiej tożsamości, godności i charakteru. W tym, że taki wynik nas nie zraża, a przez to, staje się zwycięstwem, zwycięstwem ducha, zwycięstwem, które jest ważniejsze niż porażki, które napawa dumą i nadzieją na przyszłość.
Inne tematy w dziale Sport
