OBIEKT GEOGRAFICZNY PÓŁWYSEP KRYM

 W dzisiejszych czasach, gdy trwa intensywna wojna informacyjna, trzeba posiadać pewną właściwą i obiektywną wiedzę o Krymie.

Krym to inaczej Tauryda. Przewalały się przez te tereny i władały nimi różne ludy już od zamierzchłych czasów. Trzy tysiące lat temu zamieszkiwał tam lud irański zwany Taurami. Za bóstwo uznawali oni kapłankę Artemidy - Ifigenię, córkę króla Myken - Agamemnona.

Taurowie składali Ifigenii w ofierze ciała pojmanych swoich wrogów Hellenów, strącając je ze skały do morza w okolicach współczesnej Jałty, gdzie dzisiaj jest „Jaskółcze gniazdo”.

Żyli tam na przestrzeni wieków także Kimerowie, Scytowie, Hunowie, Goci, Grecy, narody pochodzenia tureckiego.

Chersonez Taurydzki. Ancient Greek Colonies of N Black Sea.

Jednak współcześnie można, a nawet należy przyjąć, że rdzennym narodem Krymu są Rusini, czyli nasi sąsiedzi  Ukraińcy.

Półwysep Krymski to miejsce gdzie przyjął chrzest w Korsuniu Taurydzkim  władca Rusinów w X wieku Włodzimierz Wielki. Tauryda razem z Sewastopolem, czyli Korsuniem  (gr. Χερσόνησος), to dawna część Rusi – Ukrainy.

Chrzest Włodzimierza Wielkiego.

Ukraina jest etnicznym, kulturalnym i prawnym następcą Wielkiej Scytii i Sarmacji, a potem Prawosławnej Chrześcijańskiej Rusi – potęznego państwa z centrum w Kijowie. Należy te prawdę artykułować zwłaszcza teraz, kiedy Moskwicini – ugro fińska, kaukaska, turecka aglomeracja pod nazwą Rosyjska Federacja próbuje podbić i okupować ukraińskie ziemie. Zawsze trzeba podkreślać dla różnych propagandzistów i niedowiarków: „Głównym rdzennym narodem na terytorium półwyspu Krymskiego byli i są Rusini – Słowianie – Ukraińcy”.  

Ot, przedstawiłem taki skrócony opis obiektu geograficznego pod nazwą Krym.

Każdemu, kto się oburza na zawartość przeczytanego tutaj tekstu, mogę odpowiedzieć: Ma Pan/i takie prawo. Wszak żyjemy w demokratycznym świecie.

Jeśli jednak ktoś zapyta jakie jest moje osobiste zdanie, to odpowiem:

Mojej opinii tutaj nie przedstawiam. Każdy kraj ma prawo do uprawiania własnej polityki historycznej. A napisany przeze mnie tekst, tylko opisuje wyartykułowany w Kijowie krótki fragment polityki historycznej przyszłej, wolnej Ukrainy w Unii Europejskiej.