40. Czym są dobre uczynki? Jakie są przejawy dobrych uczynków?

Ważne słowa Boga:

Jeśli posiadasz prawdę, możesz podążać za Bogiem. Jeśli posiadasz praktykę życia, możesz być przejawem słowa Boga. Jeśli masz życie, możesz cieszyć się błogosławieństwem Boga. Ci, którzy posiadają prawdę, mogą cieszyć się błogosławieństwem Boga. Bóg zapewnia naprawienie tym, którzy Go kochają całym sercem oraz przechodzą trudy i cierpienia, a nie tym, którzy kochają tylko siebie samych i padają ofiarą podstępów szatana. Jakże może istnieć dobro w tych, którzy nie kochają prawdy? Jakże może istnieć sprawiedliwość w tych, którzy kochają jedynie ciało? Czyż sprawiedliwość i dobro nie wiążą się z prawdą? Czyż nie są one zarezerwowane dla kochających Boga całym sercem?

z rozdziału „Tylko udoskonaleni mogą prowadzić sensowne życie” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Zanim was opuszczę, muszę jeszcze wezwać was do powstrzymania się od czynienia tego, co nie idzie w zgodzie z prawdą. Rób raczej to, co uszczęśliwi wszystkich, to, co przyniesie pożytek dla człowieczeństwa i to, co doda do twego własnego przeznaczenia. W przeciwnym razie cierpiącym pośród klęski nie będzie nikt inny jak ty sam.

z rozdziału „Przygotuj dostatecznie wiele dobrych uczynków dla swego przeznaczenia” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Ci, którzy są zdolni wcielać prawdę w życie, potrafią zaakceptować Bożą kontrolę nad ich działaniami. Kiedy akceptujesz Bożą kontrolę, masz serce na właściwym miejscu. Jeśli robisz coś tylko po to, by inni widzieli i nie akceptujesz Bożej kontroli, czy masz Boga w swoim sercu? Tacy ludzie są pozbawieni bogobojnego serca. Nie rób zawsze czegoś [tylko] dla siebie, nie bierz zawsze pod uwagę własnych interesów i swojego statusu, wizerunku czy reputacji. Musisz najpierw wziąć pod uwagę sprawy domu Bożego i uczynić z tego swój priorytet. Powinieneś troszczyć się o wolę Bożą, zastanowić się, czy myślisz o dziele domu Bożego i o tym, czy dobrze wypełniłeś swój obowiązek. Kiedy zawsze w swoim sercu bierzesz pod uwagę dzieło domu Bożego i myślisz o wejściu w życie swoich braci oraz sióstr, wtedy będziesz w stanie dobrze pełnić swój obowiązek. Tylko gdy masz słaby charakter, mało doświadczenia bądź nie jesteś dobrze obeznany ze swoimi zadaniami, wtedy mogą pojawiać się błędy lub braki w twojej pracy, a wyniki mogą nie być bardzo dobre, ale włożyłeś w nie całą swoją siłę. Kiedy nie będziesz brać pod uwagę swoich własnych interesów w tym, co robisz, lecz zamiast tego zawsze będziesz brać pod uwagę dzieło domu Bożego, myśląc o sprawach domu Bożego i dobrze pełniąc swój obowiązek, wtedy będziesz gromadzić dobre uczynki przed Bogiem. Ci, którzy mają takie dobre uczynki, to ci, którzy posiedli rzeczywistość prawdy, a tym samym mają świadectwo.

z rozdziału „Możesz uzyskać prawdę oddawszy swoje prawdziwe serce Bogu” w księdze „Zapisy przemówień Chrystusa”

Jeśli istotnie posiadasz sumienie, to musisz nieść brzemię i mieć poczucie odpowiedzialności. Musisz powiedzieć: „Nie dbam o to, czy zostanę podbity czy uczyniony doskonałym, ale muszę właściwie nieść to świadectwo”. Jako stworzenie Boże człowiek może być całkowicie podbity przez Boga i w końcu będzie w stanie Boga zadowolić, odpowiadając na Jego miłość tą miłością, którą nosi w sercu, i w zupełności oddając się Bogu. To odpowiedzialność spoczywająca na człowieku, to jest obowiązek, który człowiek powinien spełniać, i brzemię, które człowiek powinien nieść; to zadanie człowiek powinien wykonać. Tylko wówczas można powiedzieć, że prawdziwie wierzy w Boga.

z rozdziału „Praktyka (3)” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

W kościele będziecie trwać przy swoim świadectwie wobec Mnie, stać na straży prawdy – dobro jest dobrem, zło jest złem – i nie będziecie mylić czarnego z białym. Będziecie walczyć z szatanem i musicie go całkowicie zwyciężyć, aby nigdy już nie powstał. Musicie poświęcić wszystko temu, aby chronić Moje świadectwo. Taki będzie cel waszych działań – nie zapominajcie o tym.

z Rozdziału 41 „Wypowiedzi Chrystusa na początku” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Powinniście spełniać swoje obowiązki wedle swych najlepszych możliwości, z otwartym i szczerym sercem, gotowi czynić wszystko, z czym to się wiąże. Jak sami powiedzieliście, gdy nadejdzie wyczekiwany dzień, Bóg nie potraktuje niesprawiedliwie nikogo, kto cierpiał lub zapłacił jakąś cenę ze względu na Niego. Przekonania tego warto się trzymać; nigdy nie powinniście o tym zapominać. Tylko dzięki temu będę o was spokojny. W przeciwnym razie takiego spokoju nie zyskam nigdy, wy zaś będziecie odtąd zawsze budzili we Mnie niesmak. Jeśli wszyscy zdołacie pójść za głosem sumienia, oddając za Mnie wszystko, co posiadacie, nie szczędząc trudów na rzecz Mego dzieła i poświęcając życie dziełu Mojej ewangelii – czyż Moje serce nie będzie wówczas często skakać z radości z waszego powodu? I czyż wtedy nie będę o was zupełnie spokojny?

z rozdziału „O celu wędrówki” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Możesz poświęcić swoje serce i ciało, i całą swoją szczerą miłość Bogu, położyć je przed Nim, być całkowicie posłusznym wobec Niego i bezwzględnie podlegać Jego woli. Nie dla ciała, nie dla rodziny i nie dla własnych osobistych pragnień, ale dla dobra domu Bożego. We wszystkim możesz przyjąć słowo Boże za zasadę, za fundament. W ten sposób twoje intencje i perspektywy będą we właściwym miejscu i będziesz kimś, kto zyskuje od Boga pochwałę przed Nim.

z rozdziału „Ludzie, którzy są zdolni do bezwzględnego posłuszeństwa wobec praktyczności Boga są tymi, którzy prawdziwie Boga kochają” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Przykłady i wyimki z kazań i rozmów wspólnoty:

Dwadzieścia dobrych uczynków, które Boży ludzie muszą przygotować.

1. Często dyskutować na temat prawdy, by rozwiązywać problemy Bożych ludzi wybranych w życiu kościelnym, ciągle wspierać tych, którzy naprawdę wierzą w Boga, by pomóc im zrozumieć prawdę oraz wkroczyć w rzeczywistość. Jest to dobry uczynek i tylko to jest prawdziwa miłość.

2. Jeśli podczas wykonywania swojego obowiązku nie jesteś nastawiony na transakcje ani nie szukasz nagród, nie masz też innych motywacji, nie jest tak, że tylko markujesz, że realizujesz zadanie, a twoja praca przynosi praktyczne rezultaty, to jest to dobry uczynek. Tylko ci, którzy wykonują swój obowiązek w ten sposób, naprawdę ponoszą koszty na rzecz Boga.

3. Jeśli okaże się, że ci, którzy zostali niesłusznie odizolowani lub wydaleni z kościoła, są dobrymi ludźmi, staraj się im pomóc i wspieraj ich oraz przyjmij ich z powrotem do kościoła. To jest dobry uczynek. Przyjmowanie braci i sióstr szukających kościoła, a pochodzących z innych miejsc oraz możliwość jedzenia i picia słów Boga, a także prowadzenia wraz z nimi życia w kościele, to także dobry uczynek.

4. Praca ze wszystkich sił, zapominanie o jedzeniu oraz spaniu, by Boży ludzie wybrani, którzy naprawdę uwierzyli w Boga, mogli zrozumieć prawdę, weszli w rzeczywistość i wzrośli w życiu – to dobry uczynek. To jest rzeczywistość, którą powinni posiadać ci, którzy służą Bogu i naprawdę wykazują troskę o Bożą wolę.

5. Skoncentruj się na działalności ewangelizacyjnej, nieś świadectwo Bożemu dziełu, za każdym razem gdy napotkasz właściwą osobę. Głoszenie ewangelii tyle, ile się da, by pozyskać ludzi, to dobry uczynek. Jeśli możesz doprowadzić przed Boga kilkoro dobrych ludzi z prawdziwą wiarą, ludzi, którzy są w stanie naprawdę dążyć do prawdy, to tym bardziej jest to dobry uczynek.

6. Jeśli odkryjesz, że zła osoba zakłóca spokój kościoła, zaangażuj wszelką mądrość, by zablokować i ograniczyć takie osoby przed czynieniem zła. Użyj prawdy i mądrości, by rozprawić się z chaosem oraz upewnić się w tym, że życie w kościele będzie się toczyć tak, jak zwykle. To jest dobry uczynek.

7. Bez względu na to, jakie problemy pojawią się w kościele, stanie po stronie Boga, zabezpieczanie dzieła Bożego oraz chronienie wejścia w życie Bożych ludzi wybranych to dobry uczynek. Jeśli jesteś w stanie użyć prawdy, by rozwiązać problemy, tak że Boży ludzie wybrani będą w stanie zrozumieć prawdę oraz rozróżnić między dobrem i złem, to tym bardziej jest to dobry uczynek.

8. Zdolność do bezceremonialnego zdemaskowania oraz obalenia niegodziwych, którzy ośmielają się osądzać, atakować i stawiać opór człowiekowi, którego wykorzystuje Duch Święty, a także podtrzymywanie Bożego dzieła to dobry uczynek. Każdy, kto używa prawdy, aby rozwiązać zakłócenia wszelkiego rodzaju wywołane przez niegodziwców i antychrystów, oraz przynosi korzyści Bożym ludziom wybranym, tym bardziej popełnia dobry uczynek.

9. Szukanie prawdy po odkryciu różnych nieprawidłowości oraz herezji w kościele, obalanie ich, a także krytykowanie ich zgodnie ze słowami Boga, zabezpieczanie Bożych ludzi wybranych przed szkodą i pomaganie im w osiąganiu umoralnienia oraz wzrostu w życiu – to jest dobry uczynek.

10. Jeśli odkryje się, że prawdziwi wierzący w Boga, którzy są chętni dążyć do prawdy, zostali zwiedzeni lub są kontrolowani, to dobrym uczynkiem jest zrobić wszystko, co tylko się da, by ich uratować, by cierpliwie omawiać z nimi prawdę, aby mogli uciec z rąk niegodziwców, prawdziwie wrócić do Boga oraz porzucić ciemność na rzecz światła.

11. Jeśli odkryje się, że naprawdę jest jakiś fałszywy przywódca lub antychryst wynoszący się nad innych i starający się ustanowić niezależne królestwo, to dobrym uczynkiem jest natychmiast to zgłosić oraz skontaktować się z ludźmi, którzy rozumieją prawdę, aby uratować Bożych ludzi wybranych od szkody szatana, diabła.

12. W przypadku wrogiego środowiska podejmowanie wszelkich wysiłków, by ochronić Bożych ludzi wybranych, organizując we właściwy sposób pieniądze oraz dobra dla Bożego domu i chroniąc Boże dary przed wpadnięciem w ręce szatana, a także wielkiego, czerwonego smoka – to dobry uczynek. Ten, kto tego dokonuje, to ktoś, kto zabezpiecza Boże dzieło i jest naprawdę poświęcony Bogu.

13. Dobrym uczynkiem jest udzielać schronienia prawdziwym wierzącym, aby zapobiec ich aresztowaniu oraz wykorzystać wszystkie kontakty, aby uratować tych braci i siostry, którzy zostali aresztowani. Tym bardziej dobrym uczynkiem jest zaangażować mądrość, aby zabezpieczyć życie w kościele oraz obronić Bożych ludzi wybranych we wrogim środowisku.

14. Kiedy widzisz, że ci bracia oraz siostry, którzy naprawdę ponoszą koszty na rzecz Boga oraz dążą do prawdy, napotykają trudności i problemy, to dobrym uczynkiem jest zaangażowanie wszystkich sił, by pomóc im przejść przez burzę. Dobrym uczynkiem jest również zdolność pomocy przywódcom i pracownikom, którzy są w pełni zaangażowani i ponoszą koszty na rzecz Boga, a których rodziny znalazły się w trudnej sytuacji.

15. Dobry uczynek stanowi wypróbowanie wszelkich możliwych środków, by pomóc braciom i siostrom, którzy są ścigani oraz za którymi wysłano list gończy, bez strachu przed zagrożeniami i ceną, jaką możesz za to zapłacić, a także to, że jesteś w stanie znieść wszelkie malkontenckie zachowania, nieprzyjemności oraz kłopoty wywoływane przez innych w trakcie wypełniania swego obowiązku, byś mógł zadowolić Boga.

16. Dobrym uczynkiem jest zorganizowanie braci i sióstr, którzy są prawdziwymi wierzącymi, oraz dążenie do prawdy w jedzeniu i piciu słów Boga, porozmawianie na temat prawdy oraz prowadzenie życia w kościele także i w czasie próby. Tym bardziej dobrym uczynkiem jest wspieranie słabych braci i sióstr, by zrozumieli prawdę oraz trwali przy świadectwie w czasie próby i w obliczu katastrof.

17. Demaskowanie oraz zgłaszanie złych ludzi, którzy kradną dary i sprzeniewierzają własność domu Bożego, to dobry uczynek. Zapobiega to utracie ofiar dla Boga i własności domu Bożego. Chronienie Bożych darów przed dostaniem się w ręce niegodziwych oraz przed sprzeniewierzeniem przez ludzi z ukrytymi motywacjami to też dobry uczynek.

18. Dobry uczynek stanowi nie szczędzenie wysiłków, by koordynować wprowadzenie organizacji dzieła przez człowieka, którym posługuje się Duch Święty, a także rozwiązywanie wszelkiego rodzaju problemów praktycznych Bożych ludzi w kościele i wykonywanie dużej części pracy praktycznej, aby zabezpieczyć Boże dzieło oraz sprowadzić Bożych ludzi wybranych na właściwą ścieżkę wiary.

19. Aktywna kooperacja z prowadzeniem i pasterską opieką nad człowiekiem, którym posługuje się Duch Święty, rozpoczęcie walki na śmierć i życie z fałszywymi przywódcami oraz antychrystami w celu sprowadzenia Bożych ludzi wybranych z powrotem na właściwą ścieżkę wiary w Boga, płacenie ceny za zabezpieczanie Bożego dzieła, a także osiąganie rezultatów – wszystko to jest zaliczane jako dobre uczynki.

20. Zdolność do rozpoznania oraz określenia, kto jest fałszywym przywódcą i antychrystem według organizacji dzieła, zdolność do zdemaskowania ich według prawdy, przekonania ich do ustąpienia w celu uniknięcia większej szkody dla Bożych ludzi wybranych to dobry uczynek. Pomaganie oraz chronienie tych przywódców, którzy dokonali wykroczeń, ale są zdolni do szczerej pokuty i posiadają dobre człowieczeństwo, by mogli kontynuować wypełnianie swego obowiązku, to też dobry uczynek.

z książki „Organizacja dzieła Kościoła Boga Wszechmogącego”