Dogma 95

Manifest artystyczny grupy duńskich filmowców Dogma 95 (duń. Dogme 95). Choć nie ze wszystkimi zasadami można się zgodzić a i sam Thomas Vinterberg przestał być już tak ortodoksyjny, to warto na nie rzucić okiem.

Dogma 95 to rodzaj deklaracji, którą złożyli w pubie w Kopenhadze: Thomas Vinterberg, Lars von Trier, Kristian Levring i Søren Kragh-Jacobsen. Jej naczelną myślą są słowa: "Kino to człowiek wobec samego siebie, a nie tylko aktor przed kamerą".

Najważniejszą ideą przyświecającą twórcom Dogmy było "oczyszczenie" filmów poprzez rezygnację z efektów specjalnych i innych dodatków odciągających uwagę od istoty kina, czyli od opowiadanych historii oraz gry aktorów. Vinterberg i von Trier sformułowali 10 zasad, które mają służyć realizacji tego celu:

 1.Filmy należy kręcić poza studiem, bez budowy scenografii. Należy także zrezygnować z rekwizytów − jeżeli jakaś rzecz jest potrzebna w danej scenie, to należy znaleźć do jej nakręcenia takie miejsce, gdzie rzecz ta występuje niejako naturalnie.

 2.Nie należy dodawać żadnego dźwięku, który nie wynika wprost z obrazu. Muzyka może wystąpić w filmie tylko wtedy, jeśli jest elementem sceny (tzn. słyszą ją również bohaterowie).

 3.Należy zrezygnować ze statywów − wszystkie ujęcia powinny być kręcone "z ręki". To kamera ma się ruszać zgodnie z akcją, a nie akcja dostosowywać się do kamery.

 4.Niedozwolone jest realizowanie filmów czarno-białych oraz używanie jakiegokolwiek dodatkowego oświetlenia planu poza pojedynczą lampą zainstalowaną na kamerze.

 5.Nie wolno stosować filtrów i innych przyrządów optycznych.

 6.Film nie powinien zawierać elementów sztucznie wzbogacających akcję, takich jak morderstwa, broń itp.

 7.Akcja powinna dziać się tu i teraz − osadzanie jej w innych realiach historycznych lub geograficznych jest zabronione.

 8.Nie należy tworzyć filmów, o których z góry wiadomo, że będą zaliczać się do klasy B.

 9.Gotowy film należy przenieść na taśmę 35 mm, w formacie 4:3.

 10.Nazwisko reżysera nie powinno znajdować się w napisach.