Pierwszy Maja w projekcie budowy Nowego Społeczeństwa?

Na rycinie manifestaja 1 maja 1891 roku w Fourmies, uznaje się ją za pierwsze we Francji i pierwsze międzynarodowe uczczenie święta 1 maja. Do pokojowej manifestacji strzelało wojsko zabijając 9 osób (dwoje dzieci) i raniąc 58 .Od 1890 roku na apel II Międzynarodówki, robotnicy mieli strajkować pod hasłem "8 godzin" (pracy, snu, odpoczynku). Święto wprowadzono dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 w Chicago, w Stanach Zjednoczonych. Kongresówka odpowiedziała Buntem Łódzkim – sześciodniowym strajkiem powszechnym i masowymi manifestacjami, do których doszło w Łodzi w pierwszych dniach maja 1892 r. Skończyły się one krwawą interwencją carskiego wojska i policji. Ówczesna lewicowa prasa donosiła o dwustu ofiarach śmiertelnych, w rzeczywistości śmierć poniosło sześć osób, a około 300 zostało rannych. Podczas odbywającego się w Paryżu 14 lipca 1889 Międzynarodowego Kongresu Socjalistycznego, Drugiej Międzynarodówki, powstał hymn Święta Pracy, zatytułowany „Na Dzień 1 Maja”. Wykorzystywał on melodię „Warszawianki 1905”. Jednak, w przeciwieństwie do utworu pierwotnego, zwrotki pieśni „Na Dzień 1 Maja” zostały skrócone do czterech wersów. Muzykę, częściowo w oparciu o Marsz Żuawów, napisał osadzony w Cytadeli wraz ze Święcickim, autorem słów, w 1879 roku, Józef Pławiński. Pieśń po przetłumaczeniu na rosyjski stała się hymnem socjalistów, a w wojnie domowej śpiewana była przez hiszpańskich republikanów.

Reklama mydła 3 ósemek, namawia do kupna produktów socjalistycznych w kontrze do kupna produktów narodowych, internacjonalizm w kontrze do patriotyzmu. Slogan " 8 godzin pracy, 8 odpoczynku i 8 snu", slogan który był hasłem walki robotników lat 1900. zapisany na trzech bokach trójkąta, w którym widać wschodzące słońce nowych czasów, symbol przypominający grafikę masońską. Górnik, robotnik, chłop są po lewej stronie tych żądań, po prawej pejzaż wiejski z rodziną, uosobiający pewne ideały robotniczego wypoczynku.

Lata1880-1914, drugiej rewolucji przemysłowej, są zdominowane w planie socjalnym przez wzrost klasy robotniczej a w planie politycznym i ideologicznym przez umocnienie syndykalizmu i socjalizmu jako form organizacji działania, które w dużej mierze klasa robotnicza przyjmuje. Te masowe działania odnajdujemy we wszystkich krajach przemysłowych. Wzrost syndykalizmu i socjalizmu jest oznaką burzenia Wielkich Narracji, dekompozycji społeczeństwa kapitalitycznego, w sercu którego powstaje projekt rewolucyjny, Nowego Społeczeństwa? Czy tylko modernizacjj tego starego ? Te pytania w wielu środowiskach są wciąż aktualne.