Teoria spiskowa o końcu świata

Zgodnie z Umową Stulecia Trumpa Sanhedryn złożył petycję do rządu Izraela, o pozwolenie kapłanom na wykonanie rytuału Pesach (Paschy) poświęcenia tymczasowego ołtarza, który zostanie przetransportowany na wzgórze świątynne i usunięty natychmiast po ceremonii. Jeśli rząd wyda pozwolenie, będzie to pierwszy raz od czasu zniszczenia Drugiej Świątyni, w którym ołtarz stał w najświętszym miejscu judaizmu, czyli od 2000 lat.

Biblijne teorie spiskowe mówią, że budowa Trzeciej Świątyni w Jerozolimie zwiastuje koniec świata. Żydowska eschatologia dotycząca czasów ostatecznych twierdzi, że Świątynia powstanie z ziemi przed proroczymi dniami apokalipsy. Wielu ewangelistów i chrześcijańskich kaznodziejów zagłady wierzy, że Trzecia Świątynia pojawi się przed powrotem Jezusa Chrystusa.

To starożytne miejsce, którego historia sięga 705 roku p.n.Chr. będzie spełnienieniem proroctw czasów ostatecznych. Rabin Zvi Hirsh Kalisher - który promował europejską żydowską kolonizację Palestyny z perspektywy religijnej na długo zanim syjonizm stał się ruchem ogólnoświatowym, po aferze Dreyfusa - objaśnił wczesną formę czegoś, co później nazwano by „religijnym syjonizmem” i był szczególnie zainteresowany nabyciem Haram el-Sharif (tj. Wzgórza Świątynnego) jako środek do spełnienia proroctwa. Kolejne kroki obejmowały budowę Trzeciej Świątyni, która zastąpiłaby Drugą Świątynię zniszczoną przez Rzymian około roku 70 ne, oraz ponowne zainicjowanie rytualnych ofiar ze zwierząt w Świątyni, które według Kalishera można było umieścić tylko na Wzgórzu Świątynnym, gdzie obecnie znajduje się świątynia muzułmańska Al-Aksa.

W chrześcijańskiej eschatologii dyspensacyjnej uważa się, że Żydzi spełnili dwa z trzech kluczowych proroctw, które zapoczątkują czasy Ostateczne, z których pierwszym jest stworzenie państwa Izrael w 1948 r., A drugim podboje Izraela i okupacja Jerozolimy po wojnie sześciodniowej w 1967 r. Pozostało jeszcze jedno wydarzenie, które całkowicie by przygotowało Izrael do udziału w ostatnim wielkim akcie jej dramatu historycznego. To jest odbudowa starożytnej świątyni.

Dyspensacjonaliści często postrzegają naród żydowski jako pionki, które muszą spełniać historyczne wymagania - np. ustanowienie Izraela, podbój Jerozolimy, zbudowanie Trzeciej Świątyni - w celu przyspieszenia zbawienia i „zachwyt” ewangelicznych chrześcijan. Twierdzą, że Żydzi w Izraelu, którzy nie nawrócą się na chrześcijaństwo, umrą straszliwą śmiercią, choć niektórzy chrześcijańscy syjoniści w ostatnich latach, starali się skorygować te wciąż powszechne stanowisko teologiczne.

Pomimo antysemickich motywacji leżących u podstaw ewangelicznego poparcia dla państwa Izrael i poparcia wizji „Wielkiego Izraela”, aktywny politycznie chrześcijański ruch syjonistyczny, przełożył się na silną bazę poparcia dla Izraela i prawicowej polityki Likudu. Stało się to niezwykle ważne dla czołowych izraelskich polityków.