Nobel dla Michnika

Dlaczego Adamowi Michnikowi należy się Nobel.

   Bezduszni i co tu unikać właściwych słów - ograniczeni dystponenci nagrody, od lat pomijają kandydaturę tego najwybitniejszego żyjącego Polaka. Ideolog i współtwórca ustroju zwanego postokrągłostołowym (czasami nazywanym też kapitalizmem politycznym), który realnie i praktycznie otworzył drogę do zjednoczenia Europu dwóch płuc, zasługuje jak nikt inny na ten zaszczyt. Jego geniusz polega na elegancji i swobodzie z jaką rozwiązał, wydawałoby się nierozwiązywalny problem polityki światowej, mianowicie: jak oddać władzę, właściwie jej nie oddając, a nawet wzmacniając na polu ekonomicznym. Czyż jest inny ideologiczny przywódca na świecie, który może poszczycić się podobnym, rzeczywistym osiągnięciem i to na drodze pokojowej? Jego koncepcje współgrają z współczesnym duchem europejskiej polityki regulacji, reglamentacji i koncesjonowania, a nawet tego ducha w swoim czasie wyprzedzały. Polska wprawdzie ma jednego geniusza (Lech Wałęsa) docenionego już przez Królewską Akademię, który dokonał przewrotu, ale co innego dokonać przewrotu i to jako narzędzie w ręku Mistrza, a co innego utrzymać wiekopomne skutki przewrotu przez 20 lat, zapewniając kloejnym ekipom rządowym komfort rządzenia przez wskazywanie im (ekipom) jedynie słusznej drogi. Wałęsa wygrał bitwę, a Michnik wojnę. Ileż to w naszej historii i historii świata wygranych, których owoców nie dało się skonsumować? Michnik zapewnił nam konsumpcję. Uchronił nas przed kataklizmem rozliczania i gilotynowania, biorąc ciężąr wiedzy w zakresie rozliczeń wyłącznie na swoje barki i sumienie. Dzięki Jego przenikliwej wizji świat jest wolny od antykomunizmu jaskiniowego i podąża wolnorynkową drogą regulacji, reglamentacji i koncesjonowania. Polska wstąpiła do NATO i UE w gruncie rzeczy dzięki Michnikowi. Czego jeszcze trzeba więcej aby uhonorować naszego wielkiego rodaka?