Dziennikarz człowiek niezwykły

    Dziennikarz to wybitny ekspert w dowolnej dziedzinie,  sługa  prawdy, wyraziciel woli ludu (słuchaczy, czytelników, widzów np. Lis) depozytariusz wartości, nauczuciel kultury osobistej i społecznej, źródło empatii, bezinteresowny patriota, szermierz języka ojczystego.

Tak o sobie piszą nawzajem dziennikarze w myśl zasady:

"-mama chwala nas

- kto córeczko?

wy mnie a jooo was"   i  przydzielają sobie nagrody - najlepiej  nagrody roku na najlepszego z najlepszych.

   Tymczasem jak jest naprawdę?  Weźmy najbardziej niewinna grupę dziennikarską tj dziennikarze sportowi i przyjrzyjmy się ich tzw. warsztatowi a właściwie chamstwu:

1.Zamiast powiedzieć drużyna wygrała zdecydowanie zawody mówią drużyna upokorzyła swoich przeciwników - wot idea olimpizmu i szlachetnej rywalizacji!

2.Zamiasy powiedzieć podjęte ryzyko skończyło się niepowodzniem mówią zostali skarceni kontrą - wot idea olimpizmu i szlachetnej rywalizacji!

3.Zamiast powiedzieć przekonowujace zwycięstwo mówią zostali zdeklasowani - wot idea olimpizmu i szlachetnej rywalizacji!

4.Zamiast powiedzieć trzeba przełknąć gorycz porażki mówia przeciwnik na kolanach - wot idea olimpizmu i szlachetnej rywalizacji!

To jest jezyk nienawiści i podżeganie do pomeczowej przemocy. Gdy słuchacz sie osłucha tego chamskiego języka i jego drużyna przegra, pragnie wstać z kolan, odpłacić sie za zdeklasowanie, upokorzenie i skarcenia. Czyż nie?  I co wtedy robią nasi dziennikarze? Leją krokodyle łzy nad obyczajami, zapominając, że to oni swoim chamskim jezykiem krzewią i kreują taki obyczaj. A może nie zapominają lecz umyślnie podpuszczają do agresywnych wystąpień aby potem mieć temat, który medialnie dobrze sie sprzeda?

Cóż dopiero dziennikarz polityczny Lis ze swoimi klakierami kibolami w tle. Cham kreuje chamstwo, które dobrze sie sprzedaje i on dobrze skasuje - wot idea olimpizmu i szlachetnej rywalizacji!

Rodacy zauważajmy chamstwo i przeciwstawiajmy sie mu.