Generał ożył

Jaruzelski ożył na święto
   Już dosyć dawno temu odzywały się głosy rozsądku, aby odpie...... się od generała bo TEN stary jest, chory i zasłużony, a przede wszystkim wycofany, na emeryturze - wtedy jeszcze na zacnej emeryturze. Tymczasem, jak lubił mówić guru intelektualistów, intelektualistów spod znaku michnikowszczyzny, była to błędna ocena rzeczywistości. Jaruzelski jest młody duchem, aktywny, zdrowy, silny i pełen wigoru intelektualnego, a zacność emerytury zagrożona. Dał temu wyraz w przeddzień święta narodowego. Jaruzelski mocnym, stanowczym i honorowym głosem (honor odmiany typu oficera Polskiej Ludowej) wypowiedział się „na okoliczność” święta niepodległości i emerytury. Czuły On jest na dobro Ojczyzny i własne. Któryż to już raz nasz generał broni imponderabiliów: Boga, Honoru i Ojczyzny, przesuwania granic i emerytur. Bronił niepodległości jak socjalizmu, czy socjalizmu jak niepodległości, w mediach i na ulicach, przed Polakami czy dla Polaków – jakaż to różnica?
   Tym razem generał zwraca rodakom uwagę na dorobek PRL w postaci ziem odzyskanych. Tylko jego formacja, w oparciu o związek Radziecki, zapewnia Polsce spore terytorium, bo inaczej – cóż Polska musiałaby być karłowata. Cóż z mądrości generalskiej wynika?
1.Generał godzi się z utrata ziem na wschodzie definitywnie.
2.Generał domyślnie przyznaje, że utrzymanie ziem odzyskanych wymaga zewnętrznego gwaranta.
 

Jakie to dalekie od ducha 11 listopada – to honor oficera PRL