„Wtedy Bóg odrzekł do Mojżesza: Tak powiesz dzieciom Izraela, Jahwe, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba wysłał mnie do was: to jest Moje imię na zawsze i to jest Moja pamiątka dla wszystkich pokoleń”. (Księga Wyjścia 3:15).
W Wieku Starego Testamentu Bóg wyprowadził Izraelitów z Egiptu, aby wykonywali pracę w Wieku Prawa, przyjmując imię Jahwe. Ale przez tysiące lat nikt nie wiedział, co Bóg miał na myśli pod tym imieniem. Teraz słowa Boga Wszechmogącego objawiły tę tajemnicę. Spójrzmy razem na słowa Boże.
Bóg Wszechmogący mówi: „»Jahwe« to imię, które przybrałem w trakcie Mojego dzieła w Izraelu i oznacza ono Boga Izraelitów (narodu wybranego przez Boga), który może litować się nad człowiekiem, przeklinać go i kierować jego życiem. Imię to oznacza Boga posiadającego wielką moc i przepełnionego mądrością. (…) Oznacza to, że tylko Jahwe jest Bogiem narodu wybranego – Izraela, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka, Bogiem Jakuba, Bogiem Mojżesza i Bogiem wszystkich ludzi Izraela. Dlatego w obecnym okresie wszyscy Izraelici, poza pokoleniem Judy, wielbią Jahwe. Składają Mu ofiary na ołtarzu i służą Mu, nosząc szaty kapłanów w świątyni. To, co jest ich nadzieją, to ponowne pojawienie się Jahwe. (…) Imię Jahwe to szczególne imię dla ludzi Izraela, którzy żyli pod prawem. W każdym okresie i na każdym etapie dzieła, Moje imię nie jest bezpodstawne, lecz niesie znaczenie reprezentacyjne: każde imię reprezentuje jeden wiek. »Jahwe« reprezentuje Wiek Prawa i ma wymiar honorowy dla Boga czczonego przez lud Izraela”.
Jeśli masz jakieś pytania, skontaktuj się z nami:
Porozmawiaj z nami na WhatsApp
Inne tematy w dziale Społeczeństwo