Wojciech Sumlinski Wojciech Sumlinski
952
BLOG

Ku pokrzepieniu ...

Wojciech Sumlinski Wojciech Sumlinski Społeczeństwo Obserwuj notkę 13

 „Nie umiem być srebrnym aniołem,

Ni gorejącym krzakiem,

Tyle zmartwychwstań już przeszło,

A serce mam byle jakie, (…)

I wiem, gdy łzę swoją trzymam,

Jak złoty kamyk z procy –

Zrozumie mnie mały Baranek

W najcichszej Wielkiej Nocy

Pyszczek położy na ręku,

Sumienia wywróci poszewkę –

Serca mojego ocali

Czerwona chorągiewkę

(„Wielkanocny pacierz” Ks. Jan Twardowski)  

 

    Wszystkim Ludziom Dobrej Woli życzę:

    

   Pozostawienia zmartwień w Wielkim Poście

  głębokiego przeżycia Tajemnicy Paschalnej ,

  gdy nikt nie wierzył, a Stało się,

  radości ze Zmartwychwstania Pańskiego

  stanowiącej źródło łask i niegasnącej nadziei

  oraz błogosławionych, przepełnionych miłością i spokojem

  Świąt Wielkanocnych.

 

   Wątpiącym zaś i podupadającym na duchu, dedykuję - ku pokrzepieniu serc, w naszym, polskim, kontekście  - epilog „Quo vadis”:

 „ I tak minął Nero, jak mija wicher, burza, pożar, wojna lub mór, a bazylika Piotra panuje dotąd z wyżyn watykańskich miastu i światu. Wedle zaś dawnej bramy Kapeńskiej wznosi się dzisiaj maleńka kapliczka z zatartym nieco napisem: "Quo vadis, Domine?

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (13)

Inne tematy w dziale Społeczeństwo