PZPR - i Ty możesz zapisać się do partii!

250 tura nominacyj do Wodzianna Trophy

Kapituła Wodzianna Trophy zebrała się wczoraj w sobie na jubileuszowej, pożegnalnej popijawie z okazji 250 (około) edycji nominacyj do Wodzianna Trophy. Kapituła zdecydowała, że będzie to edycja ostatnia. Historię nominacji, zainicjowanych niegdyś jako "International Daily Varyatograph Observer" można przejrzeć pod tagiem "nominowani".

Ponadto Kapituła w głosowaniu tajnym postanowiła o przekształceniu się w PZPR - Polską Zjednoczoną Partię Republikańską. I natychmiast rozpoczęła rekrutację. Entuzjazm wyraziła Renata Rudecka-Kalinowska: "Mogę Cię nawet wesprzeć i się zapisać. Nie mam ambicji bycia szefem" (link). Alex Disease na propozycję przystąpienia do PZPR odrzekł po staropolsku "super, count me in" i zażądał, by kanapa była co najmniej trzymiejscowa (link). Na szefa formacji republikańskiej należy wybrać jakiegoś monarchę (najlepiej satrapę). Nominowano więc oczywiście Nowego Cesarza polskiego dziennikarstwa.

Właśnie Cesarz jest dziś nominatem ostatniego Wodzianna Trophy - za sprawą notki "Jak ukraść koryto nie będąc Donaldem Kaczorem?" W notce tej Nominat stwierdza: "Zapraszam wszystkich do debaty: komentatorów, kontestatorów, działaczy, polityków".

Panna Wodzianna nie załapuje się na dyskusję, bo u Cesarza ma bana. Ale tak to jest w tut. demokracji: dziób zaczopować; a jak będzie kłapać mimo to, jest administracyjna czynność znikania.

Przeprowadzono dyskusję organizacyjno-programową. Ustalono, że - najważniejsze - nazwa już jest. Padła propozycja zorganizowania partyjnego think-tanku, który musi - oczywiście - nazywać się na cześć jakiejś wódki lub króla. Na razie robocza nazwa brzmi "Instytut Wstydliwego". Siedziba będzie w Trójmiejście, gdzie TW Wodziannie udało się wykryć porzucony garaż komunalny w pobliżu miejsca zamieszkania pewnego urzędnika państwowego. Dodajmy, że jest to urzędnik bardzo, ale to bardzo wysokiego szczebla. Kanapa na obrady się znajdzie w czasie najbliższej wystawki.

Co do spraw programowych... Dla wnikliwych powiem, że ścierają się dwie koncepcje. Socjalizm kapitalistyczny z kapitalizmem socjalistycznym. Socjalizm kapitalistyczny polega na tym, że wprawdzie przedsiębiorcy są państwowi, ale za to podatków od biznesu nie ma w ogóle (po co opodatkowywać siebie na rzecz siebie?). Kapitalizm socjalistyczny polega na tym, że przedsiębiorcy są prywatni, ale wszystko im się zabiera, żeby państwo miało z czego żyć. W każdym razie republikańskie koryto będzie stabilne.

Zresztą co do szczegółów programu rzecz jest najprostsza: będzie się je przygotowywać (albo wymyślać na poczekaniu) przed każdą konferencją prasową.