Nie mogę czekać latami na to co się będzie działo z otworami już wykonanymi w Ohio w ciągu ich całego żywota (CSW). Nie mogę też oczekiwać, że ktoś przede mną to zrobi aby wykazać mi błędy w konstruowaniu wykresów w odniesieniu do rocznej produkcji z otworów. Uprzedzająco uzasadnię dlaczego takie zestawianie ma sens. W obszarach, w których pierwsze otwory dają dużą produkcję rozwiercanie złoża postępuje lawinowo. W każdym roku przybywają nowi inwestorzy, w związku z czym rośnie liczba nowych otworów i jak to wcześniej pokazałam, rośnie także maksymalna wielkość rocznego wydobycia gazu (RWG) z otworu oraz ogółem. Pokazanie na wykresach jak to roczne wydobycie się kształtuje w i-tym roku ułatwia każdemu zainteresowanemu tą problematyką zapoznanie się w dużą liczbą danych rzeczywistych z wielu lat.
Wyjaśnienie mojego postępowania przedstawiam na złożonych dwóch wykresach, które już były omawiane w innych moich notkach. Na wykresy amerykańskie CSW wkleiłam krzywą RWG z 2015 dla otworów produktywnych (otwory bez wydobycia zostały odcięte po lewej stronie). Grubsza niebieska linia RWG daje się odróżnić od wiązki CSW dla złóż łupkowych w USA. Widzimy, że RWG przebiega na całej długości w strefie właściwej dla CSW. Wykresy połączyłam w sposób ułatwiający kontrolę moich poczynań: Jednostka na rysunku z publikacji amerykańskiej 1 BCF = 1 000 000 MCF = 1 000 000 000 CF (miliard stóp sześciennych). Wszystkie wykresy robione przeze mnie na podstawie danych publikowanych w Excel w stanie Ohio dawały rysunki z automatycznie dopasowaną skalą o takim samym zakresie jak rysunek cytowany w Polsce za autorem amerykańskim. Zostawiłam na rysunku obydwie skale oraz ich przedłużenia, aby czytelnik mógł widzieć dokładność ich dopasowania.
Sprawę pozycjonowania RWG względem szacowanego wydobycia całkowitego (CSW) wyjaśnię na opisanym wcześniej wydobyciu gazu z pierwszego otworu horyzontalnego w poziomie Utica. RWG jest zawsze wielkością zaniżoną względem CSW, to chyba dla wszystkich jest jasne. Ale to RWG jest daną rzeczywistą a CSW należy do wielkości szacowanych na podstawie wielkości produkcji początkowej z otworu. Każdy otwór ze znaną produkcją gazu w pierwszym roku zajmie jakąś pozycję na wykresie przedstawiającym wydajność. Na podstawie narysowanej dla wielu otworów krzywej z pierwszego roku można uzyskać nową krzywą (CSW) podnosząc ją równolegle np. o trzy jednostki wyżej. Ja tak bym zrobiła.
Rozpatrzmy szczegółowo otwór odkrywczy, który w pierwszym roku produkcji na przełomie lat 2011/2012 dał około 2,5 mld stóp sześciennych gazu i plasował się na rysunku pierwszym w prawym górnym narożniku, w strefie najwydajniejszych CSW, natomiast w roku 2015 zajmuje pozycję w środku populacji odniesionej do RWG w pobliżu linii 0,6. W kolejnych latach będzie on wędrował w lewo i w końcu zniknie z listy otworów dających produkcję, a wskoczy na listę otworów z rzeczywistym CSW.
Porównajmy to co wiemy o wydobyciu gazu w funkcji czasu do skoczni lub innej narciarskiej zjeżdżalni. Otwory najwydajniejsze zajmują miejsce na szczycie, by zjeżdżać z niego najpierw bardzo szybko, a potem wolniej. Na szczyt wdrapują się kolejni narciarze, których czeka przyjemność zjazdu od szczytu w dół. Każą sobie niekiedy podnosić ławeczkę w górę. Zawodnicy dysponujący mniejszą siłą włączają się do ruchu w dół w niższych partiach trasy, ale i one będą w czasie posuwać się tylko w dół. Wykres RWG ustawia każdy otwór na zarejestrowanej w danym roku wysokości i nie liczy się z jego punktem startu czy wiekiem. Tak będzie się działo do czasu prowadzenia ciągłego rozwiercania, ale przyjdzie taki czas, w którym nie będzie chętnych do sadowienia swoich zawodników na ławce startowej w szczycie skoczni. Krzywe dla następnych lat będą tylko opadać, bo obszar eksploracyjny został w pełni wykorzystany.
Po wyczerpaniu zasobów wszystko będzie jasne. Pełne dane posłużą do sporządzenia rzeczywistego wykresu CWS (EUR), a badacz przepowiadający jej przebieg na podstawie próbki danych będzie mógł ocenić wartość swojej prognozy. Są to takie same procedury jak przy wyborach, z tą różnicą, że przyroda jest przewidywalna w większym stopniu od ludzi.
W odniesieniu do sumarycznego wydobycia 5,6 mld CF gazu z 4½-letniej eksploatacji otworu pierwszego, mimo spadku wydobycia w kolejnych latach jest on nadal na liście czempionów, ale jego miejsce w szeregu będzie znane po skończeniu eksploatacji poziomu Utica w Ohio.
Powinniśmy zdawać sobie sprawę z reguły rządzącej wydajnością całkowitą z otworów:
Każdy otwór z określonym R1WG nie ma szans na istotne przesunięcie się na dalsze miejsca w prawo, w strefę o wyższej wydajności, bo należy on od początku do różnej kasty i jego historia będzie kształtowana wg podobnego dla wszystkich otworów scenariusza: Krotność wydobycia będzie podobna, ale otwory mało wydajne szybciej osiągną wydajność nie gwarantującą zwrotu kosztów bieżących jego obsługi.
Skróty:
CSW - całkowite szacunkowe wydobycie gazu z otworu (amer. EUR)
RWG - wielkość wydobycia gazu w roku kalendarzowym
R1WG - wielkość wydobycia gazu w pierwszym roku eksploatacji
Wykształcenie techniczne, praca w zawodzie.
Do pisania na S24 namówił mnie wnuk Jędrzej.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Gospodarka