Dostawy energii z wiatru i słońca w kwietniu 2021 r.

Udział energii wiatrowej i słonecznej w kwietniu 2021 r.
13,82 TWh - rzeczywiste zapotrzebowanie, 100%
  1,76 TWh - dostawa energii z wiatru i słońca, 13%
12,06 TWh - energia netto, z pozostałych źródeł, 87%  

Przedstawiam trzy wykresy o dostawach energii z OZE: wiatru, słońca oraz sumy energii z obu tych źródeł. Na rysunkach są podsumowania dostaw energii w MW / MWh oraz ilości energii pozyskanej w całym miesiącu i średniej mocy godzinowej z 720 godzin miesiąca kwietnia. 

Na kolejnym wykresie widzimy "podwieszoną" energię z wiatru i słońca pod stropem rzeczywistego zapotrzebowania w ciągu całego kwietnia. Widzimy tu znane z moich notek słoniki dobowe oraz brzuski  kaczek fotowoltaicznych w dni mniejszych dostaw energii wiatrowej (końcowe dni kwietnia). Kaczki te są jeszcze liche przy dużo większej mocy zainstalowanej w energetykę wiatrową. Informują o tym maksymalne dostawy energii z obu źródeł (5,2 i 3,1 GW). W lecie proporcje dostaw energii z wiatru i słońca zmienią się. Wiemy także, że do zmian sezonowych, dojdą jeszcze zmiany wywołane inwestowaniem w zwiększenie mocy obu źródeł. 

Kolejny szkic wykresu zrobionego wg wzoru z Kalifornii, nazwanego Trend popytu netto, przedstawia dane godzinowe z dnia 28 kwietnia, w którym występuje największa podaż energii słonecznej.  Jest to drugi obraz ze strony http://www.caiso.com/TodaysOutlook/Pages/default.aspx  Liczba danych w Kalifornii jest 12-krotnie większa od danych z Polski. W Kalifornii podaje się średnie dane o mocy z pięciu minut, w Polsce z godziny. Mam nadzieję, że mój szkic danych rzeczywistych, objaśnia wystarczająco wpływ fotowoltaiki na dostawy energii z OZE ogółem. Mimo różnic pomiędzy Polską a Kalifornią, wykresy o dostawach mocy z różnych źródeł zwanych odnawialnymi, są podobne - bo opisują sprawy dziejące się na jednej planecie, towarzyszącej Słońcu. Wykres zrobiony z danych godzinowych jest grubo ciosany, ale widać na nim wyraźnie manifestujące się szczyty - poranny i wieczorny.  

W kwietniowych danych mamy do czynienia z niższymi dostawami energii ze źródeł netto (bez OZE) od minimum z prezentacji prezesa PSE. Zrobiłam zrzut ekranu z planszy dotyczącej bezpiecznego współistnienia OZE z energetyką klasyczną oraz importem/eksportem. 

Ucieszyłam się widząc w prezentacji ten ten rysunek. Na takich wykresach pokazywałam w swoich notkach od lat wiele danych, w tym: wydobycie gazu ziemnego z dużej liczby odwiertów (liczebność na osi x) oraz wiele danych energetycznych (na osi x liczebność lub czas). Rysunek ten ma związek z treścią notki w zakresie "Minimalnego poziomu generacji dysponowalnej wymaganej dla stabilnej pracy KSE". Na tym wykresie pokazano pracę PSE w 2030 roku prognozowaną na podstawie rocznych danych z przeszłości, co jest wyjaśnione na prawym poboczu. Szkoda, że w roku ubiegłym nie zrobiono takiej prognozy dla roku następnego, czyli 2021. Z wiadomych powodów wolę zajmować się teraźniejszością, przy wykorzystaniu danych historycznych. 

Na wykresie uporządkowanych danych o dostawach energii od największej wartości, ściśle ze sobą powiązanych dostrzegamy dwa pola dostaw energii z OZE. Wielkość dostaw energii netto jest różnicą pomiędzy rzeczywistym zapotrzebowaniem a dostawami energii uprzywilejowanej z OZE. Pole między Dostawą brutto i netto ma taką samą powierzchnię jak pole pod dolną linią. Warto zauważyć, że końcówka netto jest na tej samej wysokości co początek OZE. Pierwsze pole ma zmienną wysokość, jest nieuporządkowane.

Histogram ten przedstawia liczbę o określonym udziale procentowym OZE w dostawach prądu, podpowiedzianym przez komputer. Przetworzonych danych nie można sortować wg wielkości, skorzystałam zatem z podpowiedzi. Histogramy są nadal dobrze rozumiane i lubiane przez czytelników, liczę więc na akceptację tej grafiki.