Bardzo lubię mityngi, które trwają godzinę, maksymalnie półtora godziny. W każdym razie bez przerwy. Idealnym wzorem jest dla mnie jeden z mityngów, w którym uczestniczyłem w Stanach (zresztą w wielu w tej formule): gość powiedział, jak się nazywa, przeczytał Preambułę i zaczął się mityng - po prostu ktoś opowiedzial swoją historię.
Bardzo nie lubię za to mityngów dwugodzinnych, z przerwą. Jeszcze bardziej, gdy na tapecie grupa ma “radości i smutki”, bo tam pojawiają się zwykle opowieści o wszystkim, co zupełnie nic z tematem wspólnego nie ma. Najbardziej jednak nie lubię w tych mityngach przerw. Te organizowane są dla tych, którzy palą i dlatego uważam, że naprawdę można się na półtora godziny powstrzymać od palenia. Kiedyś wychodziłem, choć sam już nie palę kilkanaście lat. Przestałem, bo nie lubię plotek. Dodatkowo, mityngi zamknięte są tajemnicą i o tym na papierosie, gdzie przechodzą ludzie - nie przystoi. Najbardziej jednak chodzi o plotki, co kto gdzie z kim.
Dlatego sam jeżdżę zwykle na mityngi maksymalnie półtoragodzinne. Tym bardziej, że patrząc na różnicę między dwugodzinnym mityngiem z przerwą, a półtoragodzinnym to fizycznie różnica piętnastu minut. A dodatkowo, ciężko się skupić po plotkach.
Notkę można również obejrzeć w formie materiału na YouTube.
Codziennie napiszę kilka słów medytacji, otuchy lub rozważań dla siebie i tych, którzy chcą i będą chcieć czytać. W 2024 będę korzystać z książki „ Escape to Joy: 365 Meditations on Love, Fear & the Art of Living”, wydaną przez Geeko Publishing.
Piszę swoje refleksje, przemyślenia, co czuję - bez poprawiania, korekty, zastanawiania. Dzielę się doświadczeniem, siłą i nadzieją.
Jak na mityngach AA.
Jeśli znasz kogoś, kto ma trudność z czytaniem, a uważasz, że to, co piszę może pomóc - notki są dostępne w formie materiału w serwisie YouTube (link do konkretnego dnia pod notką).
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
