Wina
Jeśli zawsze jest ktoś do obwiniania, jeśli za każdym razem, gdy coś idzie nie tak, ktoś musi zostać ukarany, ludzie szybko przestają podejmować ryzyko. A bez ryzyka nie ma przełomów.
— Peter Diamandis
Bardzo dobrze szło mi obwinianie innych. Zawsze byłem w stanie zrzucić swoje niepowodzenie na innych. Na okoliczności. Na brak szczęścia. Na jakiś przypadek. Zawsze coś obok.
Myślę sobie, że chodziło o odpowiedzialność, a właściwie o ogromną niechęć do ponoszenia odpowiedzialności za to, co robię. Myślę, że po części dlatego piłem, żeby móc sobie wmawiać, że nie jestem za to odpowiedzialny, bo to się zdarzyło po pijanemu.
Jakby to cokolwiek tłumaczyło.
Nie lubię, właściwie, tego ckliwego tłumaczenia na mityngach o zrozumieniu, że to choroba. Jak się dowiaduję, że mam cukrzycę, to przestaję jeść cukier, albo umrę. Uzależnienie od alkoholu wg najnowszej klasyfikacji chorób, z tego co wiem, ma być już zaburzeniem. I ja się cieszę, bo często słyszę wytłumaczenie z gatunku: zapiłem, bo jestem alkoholikiem. Jakby to dawało komuś prawo.
Znam jednego kolegę, który przeżył straszne rzeczy. Ogromne straty, w krótkim czasie ogromne tragedie. I on zawsze powtarza, że nie ma powodu, żeby zapić. Uwierzyłem w to. Jeśli więc by mi się zdarzyło, to byłaby moja odpowiedzialność. I moja wina.
Notkę można również obejrzeć w formie materiału na YouTube.
Codziennie napiszę kilka słów medytacji, otuchy lub rozważań dla siebie i tych, którzy chcą i będą chcieć czytać. W 2024 będę korzystać z książki „ Escape to Joy: 365 Meditations on Love, Fear & the Art of Living”, wydaną przez Geeko Publishing.
Piszę swoje refleksje, przemyślenia, co czuję - bez poprawiania, korekty, zastanawiania. Dzielę się doświadczeniem, siłą i nadzieją.
Jak na mityngach AA.
Jeśli znasz kogoś, kto ma trudność z czytaniem, a uważasz, że to, co piszę może pomóc - notki są dostępne w formie materiału w serwisie YouTube (link do konkretnego dnia pod notką).
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
