Nie jest łatwo być szczerym wobec siebie.
Kiedyś byłem na spotkaniu firmowym. Jak to zwykle na takich spotkaniach, był alkohol i obowiązkowe gry na przełamanie lodów, by powstał tak zwany „networking”, czyli, żeby ludzie się po prostu poznali. Zwróciłem uwagę na pewną dziewczynę, bardzo w moim typie. Mam Żonę, pomyślałem sobie, nie ma co zaczepiać. A jednak, zjedliśmy obiad, zaczęła grać muzyka, i dziewczyna ta wyszła na parkiet, nie wiedzieć czemu akurat kierując się w moją stronę. Zapytała, czy z nią zatańczę, lecz odpowiedziałem, że obowiązki w domu mnie wzywają. Prawda jest z jednej strony rzeczywiście taka, że około tej godziny planowałem jechać. Z drugiej jest taka, że nie przeszkodziłby jeden taniec i sprawienie dziewczynie przyjemności. Zatem po prostu zwiałem.
Prawda ostatecznie jest taka, że dopiero podczas tortur na sesji terapeutycznej przyznałem się, że dziewczyna mnie po prostu podniecała. I, pamiętając swoje pijane życie, bałem się, jak to się skończy.
Dlatego wiem, że trzeba walić sobie prawdę w oczy i nie bać się powiedzieć sobie jak jest. Tym samym, teraz sądzę, że z przyjemnością zatańczyłbym i umiał odejść. Szczerość odbiera lęk.
Notkę można również obejrzeć w formie materiału na YouTube.
Codziennie napiszę kilka słów medytacji, otuchy lub rozważań dla siebie i tych, którzy chcą i będą chcieć czytać. W 2024 będę korzystać z książki „ Escape to Joy: 365 Meditations on Love, Fear & the Art of Living”, wydaną przez Geeko Publishing.
Piszę swoje refleksje, przemyślenia, co czuję - bez poprawiania, korekty, zastanawiania. Dzielę się doświadczeniem, siłą i nadzieją.
Jak na mityngach AA.
Jeśli znasz kogoś, kto ma trudność z czytaniem, a uważasz, że to, co piszę może pomóc - notki są dostępne w formie materiału w serwisie YouTube (link do konkretnego dnia pod notką).
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
