24 listopada 2024, Niedziela

Gdy mierzyłem się z Krokiem Ósmym (Zrobiliśmy listę wszystkich osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim), liczyłem i próbowałem sobie dopisać do listy wszystkich, których zraniłem, których uraziłem, którym zrobiłem krzywdę. 

Były w tym dwa błędy. Pierwszy z nich był taki, że często to mnie się wydawało, że moja wina była straszliwa, wielka i ciężka. Tymczasem, gdy próbowałem rozmawiać z daną osobą, okazało się, że te zranione przeze mnie osoby niekoniecznie czuły się zranione. Co więcej, część z nich zupełnie nie pamiętała tego konkretnego wydarzenia. Z drugiej strony, część z nich przypominała mi inne sytuacje, o których nie pamiętałem. 

Błąd drugi polegał na tym, że nie uwzględniłem na tej liście siebie. Tym samym, próbowałem swoje winy, te faktyczne i te wymyślone przeze mnie, odkupić u innych. Starałem się, dwoiłem, troiłem, kupowałem, robiłem, przygotowywałem, zadośćuczyniałem wszystkim poza sobą. Jedyną osobą, którą pominąłem byłem ja. 

Dlatego teraz nie martwię, gdy kupuję sobie coś ładnego. Dobrze się czuję w kolorowych koszulach. I takie sobie kupuję, oddaję stare, żeby służyły innym. Dlaczego nie. 

Notkę można również obejrzeć w formie materiału na YouTube.