1 sierpnia 2024, Środa

Pamiętam, że ktoś, kiedyś, powiedział, że to co mam, mnie nie określa. W jakimś stopniu jestem w stanie się z tym zgodzić, pod warunkiem uwzględnienia faktu, że jednak punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

Dodatkowo, trzeba wziąć pod uwagę pytanie o duchowość. 

W kwestii emocji jest bowiem u mnie dość różnie. Czasem rzeczywiście naciągam je na siebie jak płaszcz, choć staram się pamiętać, że to wciąż ja pod tym płaszczem. Emocje są naturalne, zdarzają się. Pojawiają się i znikają, a jedyne, co mogę, to zareagować. Jedynie za to jestem odpowiedzialny. 

Nie radziłem sobie z emocjami, zanim nie zacząłem przyzwyczajać się do myśli, że tak już jest. Że mam prawo być zły, zmęczony, zdenerwowany. Wcześniej myślałem, że trzeźwienie wiąże się tylko z przyjemnymi, jak to nazywały terapeutki w ośrodku odwykowym: lubianymi emocjami. Myślałem, że mam prawo być jedynie pogodny, zadowolony, grzeczny. Cała reszta wydawała mi się zła. 

Tymczasem to właśnie ja - kłębowisko tego, co mi się zdarza i jak na to reaguję. 

PS. Z żalem informuję, że chwilowo utraciłem możliwość umieszczania filmów na YouTube. Nie wiedziałem, że tak może się zdarzyć, tym niemniej przepraszam wszystkich, którzy czekają. Poinformuję dodatkowo o momencie, gdy możliwość powróci. 

Mam też prośbę - jeśli ktokolwiek może zalogować się na mój kanał i skomentować ostatni film, że następny pojawi się (mam taką nadzieję) 07.08.2024 - będę wdzięczny.