25 lipca 2024, Czwartek

Też tak miałem. Chciałem, aby nasze dzieci spełniały moje marzenia. Robiły wszystko to, czego ja nie zrobiłem. Uczyły tego, czego ja się z lenistwa nie uczyłem, a teraz żałuję. 

Chciałem żeby nasi Synowie byłi lepszym mną. 

Jak każdy rodzic narzekam, że się nie uczą (bo to prawda), narzekam, że są lenie i że im się nie chce. A przecież byłem taki sam. 

Dwa lata temu stanęliśmy w obliczu zmiany szkoły. Starszy Syn kończył podstawówkę, trzeba było wybrać szkołę. Namawiałem go do tego, co ja bym wybrał. To jego życie, powiedziała wtedy Żona. Daj mu wybrać. Pretensje będzie miał tylko do siebie. 

Myślę, że mój problem tkwił w tym, że miałem żal do moich rodziców, że nie wybrali za mnie. Nie doradzili lepiej. Tylko, że to wcale nie było tak, bo gdy zastanowić się nad tym - wspierali mnie. A ja trochę podszedłem Mamę tym, że chciałem studiować na Jej uniwersytecie. Prawda zaś była taka, że wiedziałem, że sobie poradzę, bo przychodzi mi to samo. Inny kierunek byłby wysiłkiem. 

Dziś zatem pretensje mam co najwyżej do siebie, z drugiej strony wiedząc, że wszystko prowadziło do tego, żebym był tu, gdzie jestem. 

A Syn wybrał szkołę sam. Dostał się. Dziś narzeka. 

Notkę można obejrzeć w formie materiału na YouTube.