"Tygrys pali się jaśniej" Ludzie z innego świata E. Rozłubirski

Kiedy  parę lat obszerną notką przypomniałem sytuację z antysowieckich występień w Krasnodarze w 1962 roku, kiedy generał Armii Sowieckiej Matwiej Szaposznikow odmówił wykonania rozkazu strzelaniado bezbronnych demonstantów, otrzymałem taki komentarz od czcigodnego Almanzora:
"Генералу Матвею Кузьмичу Шапошникову Слава"
Witku, dobrze że to piszesz. W Polsce takich przypadków nie było. Podobno jednak w marcu 1968 kiedy milicja i ORMO atakowały studentów w Krakowie gen. Edwin Rozłubirski wypuścił komandosów "na przepustkę" co uspokoiło ekscesy siłowe przeciwko studentom."

- Rozłubirski to jeden z nielicznych oficerów LWP zdolnych do powtórzenia czynu gen. Szaposznikowa,  jak by to Józef Piłsudski powiedział - "Bojewoj gienieral".
Coś słyszałem, że w 1968 wypuścił on swoich chłopaków na ulicę, aby "powstrzymali" zapał MO i ORMO.
Włupiły czerwone berety niebieskim mędom - są jakieś relacje ?

Jeszcze o Rozłubirskim - jego "Ludzie z innego świata" to jeden z moich pierwszych przeczytanych wspomnień o Powstaniu Warszawskim. Wspaniale opisał tam akcję baonu AK "Zośka" podczas przebijania się ze Starówki do Śródmieścia:  „W tym czasie batalion AK „Zośka” podrywa się z podstawy wyjściowej w Banku Polskim i z wściekłą rozpaczą uderza na hitlerowców znajdujących się za ulica Bielańską. Grzechoczą automaty, idą w ruch granaty. Zośkowcy stawiają wszystko na jedną kartę i choć ponoszą ciężkie straty wdzierają się na drugą stronę ulicy i prą naprzód. Za nimi rusza jak huragan niszcząc wszystko przed sobą drugi rzut batalionu „Zośka”. "Przebicie do Środmiescia - przebieg niewiarygodnych kolei Zośki"
Odważny człowiek nie bał się byle czego - po piekle Starówki'44 mało co mogło go przestraszyć.
Jego pełna wybojów kariera w LWP:
"Po klęsce powstania opuścił miasto z ludnością cywilną i dowodził grupą dywersyjną AL złożoną głównie z byłych "czwartaków". W 1945 wstąpił do regularnych jednostek Wojska Polskiego, brał udział w walkach na froncie jako dowódca batalionu. Wojnę zakończył jako kapitan LWP.
Po wojnie brał udział w walkach z UPA w Bieszczadach. W 1951 zwolniony z wojska z przyczyn politycznych. Przeniesiony do rezerwy w stopniu majora – z bardzo niekorzystną opinią – podjął pracę jako kierowca ciężarówki. Powrócił do zawodowej służby wojskowej po przemianach politycznych w październiku 1956.
w latach 1963–1968 dowódcą 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej. Odwołany z zajmowanego stanowiska w wyniku zatargu z I sekretarzem KW PZPR w Krakowie oraz za odmowę użycia wojska przeciwko demonstrującym studentom.
Ponownie – po raz trzeci – powołany do zawodowej służby wojskowej w grudniu 1981. W stanie wojennym (1981–1983) pełnił obowiązki pełnomocnika Komitetu Obrony Kraju w Głównym Komitecie Sportu i Turystyki.
Następnie skierowany do dyspozycji ministra spraw wewnętrznych, gdzie prowadził prace nad powołaniem polskich jednostek antyterrorystycznych (czyli "ojciec" GROM-u)
Był instruktorem spadochronowym wojsk powietrznodesantowych klasy mistrzowskiej; wykonał 738 skoków spadochronowych.
Był jedynym żołnierzem AL, który otrzymał uczciwe Virtuti Militari, we wrześniu'44 z rąk gen.Bora-Komorowskiego. Jeszcze jedna charakterystyczna rzecz - 7 września jego żołnierze w domu przy Al.Jerozolimskich 29 wzięli do niewoli 3 rannych jeńców niemieckich (prawdopodobnie z dywizji "Hermann Goering"), których dobili (żeby się nie męczyli), za co "Gustaw" został wezwany do karnego raportu przez płk Sławbora. 8 września w domu obok (AJ 31) ci sami ALowcy wzięli do niewoli porucznika niemieckiego.

W 1971 roku został wybrany Prezesem Zarządu Głównego Związku Kynologicznego w Polsce. W sierpniu 1984 wszedł w skład Obywatelskiego Komitetu Obchodów 40 Rocznicy Powstania Warszawskiego. 11 listopada 1988 r. wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 70 rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę.

A propos tytułu notki - cytat z Rozłubirskiego. Wspominał on, że gdy jakiś cywil zapytał się jego kolegi por. "Żarłoka" (poległ 14.VIII.44 na Placu Zamkowym usiłując podpalić swój kolejny czołg) na czym polega różnica między "Tygrysem" a "Panterą" (nazwy najgroźniejszych niemieckich czołgów), to odpowiedział on: -"Tygrys" pali się dłużej i jaśniej."

Prośba - czy ma ktoś z czytelników w tym momencie dostęp do wspomnień Edwina Rozłubirskiego "Ludzie z innego świata" ? To taki mały "tygrys" z powstańczą okładką, wydanie 1957. Potrzebne pilnie!

7 dzień Powstania