Samolot PZL M-99 „Orkan”

W latach 1993 - 1994 w WSK PZL Mielec pod kierunkiem mgr. inż. Marka Potapowicza opracowano projekt dwumiejscowego samolotu przeznaczonego do szkolenia i zadań bojowych oznaczonego PZL M-95. Stanowił dalszy rozwój samolotu PZL I-22 „Iryda”. Równolegle z PZL M-95, przy wykorzystaniu podzespołów PZL I-22 „Iryda” oraz płytowego usterzenia poziomego i skrzydeł z projektu M-95, opracowano wersje PZL M-97S (szturmową) i PZL M-97MS (myśliwsko-szturmową).

Jako pochodna projektu PZL M-97 powstał PZL M-99 „Orkan”- jednomiejscowy samolot szturmowy, szybka odpowiedź na projekty samolotu PZL-230 „Skorpion” firmy PZL Warszawa-Okęcie. Jego możliwości myśliwskie miały pozwolić na prowadzenie walki obronnej przed atakującymi go samolotami przeciwnika. W ogólnym układzie M-99 miał być identyczny jak PZL I-22 „Iryda”. Jednak otrzymał nowe skrzydło (zastosowane wcześniej w modelach M-95 i M-97) i nieco przekonstruowaną środkową część kadłuba. Pierwsza modyfikacja została podyktowana zwiększeniem masy startowej i potrzebą poprawy możliwości manewrowych samolotu stricte bojowego. Druga - zastosowaniem nowych silników i wzmocnionego podwozia, co jest konsekwencją znacznego wzrostu masy startowej samolotu. Miał również otrzymać znacznie rozbudowane wyposażenie, pozwalające na wykonywanie zadań bojowych z zastosowaniem najnowocześniejszych systemów uzbrojenia, umożliwiających precyzyjne rażenie celów. W tej dziedzinie liczono na współpracę z zagranicą, zwłaszcza z francuską firmą SAGEM.

Jako napęd rozpatrywano możliwość zastosowania dwóch podobnych pod względem wymiarów silników: słowackiego DV-2 oraz brytyjskiego Rolls-Royce „Adour”. Pierwszy był tańszy i miał umożliwić zainteresowanie rozwojem samolotu kilku państw Grupy Wyszehradzkiej. Drugi, droższy, miał pozwolić na podniesienie niektórych osiągów i stać się interesującą ofertą eksportową. Zostały opracowane projekty wersji PZL M-99A (z silnikami Rolls-Royce/SNECMA „Adour” Mk. 871), PZL M-99S (z silnikami PS DV-2) i PZL M-99SA (z silnikami PS DV-2A).

Planowane dane techniczne PZL M-99 „Orkan”:

Konstrukcja – jednomiejscowy górnopłat o konstrukcji metalowej. Płat o niewielkim skosie (25 %,) i profilu nadkrytycznym oraz klapami na tylnej krawędzi. Konstrukcja jednoczęściowa, dwudźwigarowa, metalowa. Kadłub półskorupowy, metalowy. Kabina zakryta, przewietrzana, klimatyzowana, fotele katapultowe. Usterzenie klasyczne, skośne, o konstrukcji metalowej. Usterzenie poziome płytowe. Podwozie trójkołowe z kołem przednim, chowane w locie.

Uzbrojenie – 1 stałe, dwulufowe działko GSz-23 kal. 23 mm. Uzbrojenie podwieszane montowane na 10 węzłach: dwu podkadłubowych, sześciu podskrzydłowych i dwu na końcach skrzydeł. Łączna masa uzbrojenia – 4100 kg.

Wyposażenie – zdwojony zestaw przyrządów pilotażowych, radiostacje VHF i UHF, ADF, IFF, RWR, awionika zachodnia, rozbudowana awionika bojowa.

Wersja PZL M-99A – rozpiętość – 10,83 m, długość – 13,22 m, wysokość – 4,62 m, powierzchnia nośna – 23,0 m2. Masa własna – 5410 kg, masa startowa bez podwieszeń – 8300 kg, masa startowa max. – 9500 kg. Prędkość max. – 720 km/h, wznoszenie – 79 m/s, pułap – 14 400 m, bojowy promień działania – 300-600 km. Napęd – 2 silniki odrzutowe Rolls-Royce/SNECMA „Adour” Mk.871 o ciągu 2675 daN.

Wersja PZL M-99S – rozpiętość – 10,83 m, długość – 13,22 m, wysokość – 4,62 m, powierzchnia nośna – 23,0 m2. Masa własna – 5170 kg, masa startowa bez podwieszeń – 8060 kg, masa startowa max. – 9500 kg. Prędkość max. – 1000 km/h, wznoszenie – 40 m/s, pułap –15 000 m, bojowy promień działania – 300-600 km. Napęd – 2 silniki odrzutowe PS DV-2 o ciągu 2160 daN.

Wersja PZL M-99SA – rozpiętość – 10,83 m, długość – 13,22 m, wysokość – 4,62 m, powierzchnia nośna – 23,0 m2. Masa własna – 5170 kg, masa startowa bez podwieszeń – 8060 kg, masa startowa max. – 9500 kg. Prędkość max. – 1010 km/h, wznoszenie – 65 m/s, pułap – 14 400 m, bojowy promień działania – 300-600 km. Napęd – 2 silniki odrzutowe PS DV-2A o ciągu 2500 daN.

za: samolotypolskie.pl

rys. Makowski Tomasz ”Współczesne konstrukcje lotnicze Polski”