Zeroemisyjne sterowce alternatywą dla samolotów?

Podatek od CO2 zmieni równanie kosztów w lotnictwie, które odpowiada za 14% emisji CO2 generowanych przez sektor transportu. Prognoza ta skłania do poszukiwania rozwiązań o niższym poziomie zużycia energii i emisji CO2. O ile trudno dziś wyobrazić sobie sterowce jako alternatywę dla lotnictwa pasażerskiego, o tyle realne jest włączenie ich do powietrznego transportu towarowego. Z powodzeniem mogłyby przejąć część światowego rynku frachtu lotniczego (wartego 120 mld dolarów), morskiego (ponad 200 mld dolarów) i wielokrotnie potężniejszego (ponad 3 bln dolarów) drogowego rynku przewozu towarów, zwłaszcza na obszarach o słabo rozwiniętej infrastrukturze.

W artykule pt. „Argumenty za przywróceniem do użytku sterowców”, opublikowanym na portalu naukowym Springer, naukowcy z Międzynarodowego Instytutu Analizy Systemów Stosowanych (IIASA) proponują wykorzystanie prądu strumieniowego w transporcie cargo przez sterowce na trasach transkontynentalnych. Ich zdaniem pozwoliłoby to zmniejszyć zużycie paliwa, o bagatela 96% Statki towarowe unosiłyby się przy silnym wietrze na wysokości powyżej 12 km, ze średnią prędkością 160 km/h, deklasując morskie frachtowce.

Naukowcy z IIASA obliczyli, że pokonanie dystansu odpowiadającego 180 stopniom długości geograficznej (czyli tyle, ile ma półkula ziemska w układzie południkowym) ze wspomaganiem północnego prądu strumieniowego zajęłoby sterowcowi 8 dni, a trasą południową – 7 dni. Żegluga morska nie miałaby z nim szans ani pod względem czasu, ani emisji CO2.

Nowoczesne sterowce wykorzystują hel. Hel jest gazem nieco cięższym, ale bezpieczniejszym niż wodór. Niestety jednak rzadkim i dlatego drogim. Zasoby helu, który jest pozyskiwany w drodze rektyfikacji zaazotowanego gazu ziemnego, są często marnowane, ponieważ jego odzysk opłaca się tylko przy odpowiednio wysokim stężeniu w złożach gazu ziemnego. Pytanie, co będzie, jeśli zabraknie helu? Być może powróci koncepcja wykorzystania wodoru – jak sugerują naukowcy z IIASA – ale to oznaczałoby ograniczenie wykorzystania sterowców do frachtu.

Sterowce mogą latać na wysokości poniżej 6000 i powyżej 18 000 km. Wszystko to będzie wymagało opracowania mapy korytarzy i zasad ruchu, tak jak ma to miejsce w przypadku samolotów. Zeppeliny, nawet po ulepszeniach konstrukcyjnych, nadal będą wrażliwsze na warunki atmosferyczne niż samoloty. Bez odpowiedzi pozostaje pytanie, czy efekt skali ostatecznie obniży koszty produkcji sterowców na tyle, by przejęły one istotny procent kontynentalnego i międzykontynentalnego transportu ładunków.

W 2019 roku amerykańskie linie lotnicze zużyły 69,16 mld litrów paliwa. Daleko więc jeszcze do osiągnięcia neutralnej emisji dwutlenku węgla. Rozwiązaniem tego problemu mogą stać się sterowce, których masa netto jest bardzo niska. Nowoczesne sterowce są napędzane za pomocą silników spalinowych i elektrycznych. W porównaniu do samolotów hybrydowy pojazd napędzany energią elektryczną redukuje emisję dwutlenku węgla o 90%. Wiele firm planuje pójść o krok dalej i zaprojektować całkowicie elektryczne sterowce do 2030 roku, które umożliwią bezemisyjne loty.

Sterowce są niemal zupełnie ciche, a najnowsze modele będą w stanie przewozić do 100 osób. Sposób budowy sterowców stawia ten środek transportu ponad samolotami. Sterowce są bardziej przyjazne dla środowiska i bardziej funkcjonalne. Co więcej, nie wymagają specjalnej infrastruktury – do startu i lądowania nie potrzebują pasa startowego, a ulepszone zeppeliny mogą lądować nawet blisko miast.

Sterowce mogą stać się przyjaznymi dla środowiska środkami transportu – pracując ciężej niż samolot, zużywają od nich mniej paliwa, tym samym w o wiele mniejszym stopniu emitując do atmosfery szkodliwe zanieczyszczenia. Wykorzystanie sterowców do lotów komercyjnych ułatwi sposób podróżowania i przyczyni się do poprawy stanu powietrza.

za: obserwatorfinansowy.pl; knowhow.distrelec.com