Motto:
Sznur dzikich gęsi
a księżyc nad wierchami
jak sygnatura
Buson (1775)
***
Sen napoił mnie latem
Za oknem sypie śnieg
Żyjemy w dwóch światach
Czy tyko dwóch...
***
Moja paprotka słabuje
Moje serce pompuje kulawo
Świat jest pełen związków
Także chemicznych i małżeńskich...
***
Filozofia mieni się być
Umiłowaniem mądrości
Zatem jak miłuje filozofia gender
Od tyłu czy przodu...
***
Kwiaty na balkonie zwiędły
Krzew pomidora osunął się na posadzkę
To znak, iż zakończyły nieuchronnie
Lekturę Księgi Życia...
***
Moja siostra Selena mieszka na niebie
Córka Selena zamieszkała w Liverpoolu
Obie dalekie, obie ważne
Żyję rytmem ich odległego życia...
***
Ta chwila całunu zmroku
Czas między psem a wilkiem
Czy jest przystankiem myśli
Czy ukrytą paszczą otchłani...
***
Kobieta, jak zorza na horyzoncie
Kobieta, jak ciepła lalka w łóżku
Wszystkie jej imiona intrygują
Traci czasem imię, na fali orgazmu...
*
Ujeścisko, 22 listopada 2017, o zmroku - AntoniK
Publicysta, poetą bywa, scenarzysta, satyryk radykalny, performer, fotograf i malarz. Humanista prywatnego sznytu, bez dyplomów, członek SDP. Od lat żyje w osobnej strefie dążenia do ludzkiej prawdy (czym jest Prawda?) poprzez dialog i introspekcję. Niezależny opozycjonista czasów PRL, inwalida po represjach komuszych. Mentalnie krzepki, czynny twórczo, uzależniony od życia, jako bezcennej przygody poznawczej, ale fizycznie - wrak życiowy. Pomimo tego - rasowy Trikster, szyderczo portretujący zło, poszukujący wytrwale dobra w wymiarze prywatnym i Ojczyzny Solidarnej. Patriota i obywatel, gardzi politycznym szambem i aktywnością "replik targowiczan" w starciu z "ministrantami" w spektaklu nad Wisłą. Współzałożyciel stowarzyszenia "Nasz Polski Dom", działającego na rzecz kultury polskiej i wsparcia potrzebujących... I tyle, aż tyle! Resztę pożarły gile, a koszatniczki schowały do piczki, o rety, minarety!
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
