Fontanny Azji Wschodniej

Okres wakacyjny kojarzy się z podróżami i… chęcią spędzenia czasu nad wodą. Wirtualne wycieczki poprzednich wakacji przybliżyły chińskie mosty, i można je znaleźć pod zakładką tego blogu Podróże.

Tym razem zapraszam na wakacyjną wędrówkę prezentującą fontanny Dalekiego Wschodu.

Fontanna (od łacińskiego słowa fons oznacza źródło) jest małą budowlą architektoniczną, która przelewa wodę do zbiornika lub wyrzuca ją w powietrze. Pierwotnie fontanny spełniały zadanie funkcjonalne; połączone ze źródłami lub akweduktami wykorzystywano do dostarczenia wody pitnej lub mycia/kąpieli mieszkańców.

Aż do końca XIX wieku większość fontann działała wykorzystując zjawisko grawitacji, co wiązało się z potrzebą posadowienia źródła wody wyżej fontanny, aby woda spływała lub unosiła się w powietrze. Im większa różnica między umieszczeniem źródła wody a fontanną, tym wyżej wznosił się strumień wody fontanny.

Z czasem oprócz codziennego wykorzystania, fontanny stawały się obiektami dekoracyjnymi. Pompy mechaniczne zastąpiły grawitację i pozwoliły na wypychanie wody bardzo wysoko z jednoczesnym wykorzystaniem medium w obiegu zamkniętym. Do dziś fontanny ozdabiają parki i place miejskie, w lecie dają ochłodę i rozrywkę. Fontann muzycznych przybywa z dnia na dzień i tylko można się nimi zachwycać.

Muzyczna fontanna tworzy widowisko teatralne łączące muzykę, światło i wodę, czym steruje komputer. Ten sposób wykorzystania wody został opisany po raz pierwszy w I wieku naszej ery przez greckiego naukowca i inżyniera Hero z Aleksandrii w książce Pneumatyka. Dostarcza ona opisy i rysunki na temat Ptaka wykonanego, by gwizdać przez płynącą wodę oraz Ptaków stworzonych, aby śpiewać i milczeć naprzemiennie przez płynącą wodę. Zgodnie z opisem woda pchała powietrze przez instrumenty muzyczne celem wydawania dźwięku. Nie ustalono czy Hero był konstruktorem i twórcą tych projektów. Książka Teoria i praktyka ogrodnictwa Dezallier d’Argenville z 1709 roku, przybliża zasady dobrego projektowania terenów zielonych, a także pokazuje dysze fontannowe, dzięki którym tworzą się różne kształty wody, co urozmaica stały wypływ wody.

W Chinach uwielbiano zbiorniki wodne, dlatego w każdym domostwie, o ile istniała jakakolwiek możliwość, był staw okolony roślinnością, a w nim pływały złote karpie. Ponadto starano się umieścić mostek oraz altankę jako miejsce spotkań i kontemplacji. Nie miało znaczenia, czy był to mniejszy lub większy siheyuan, czy rezydencja możnowładcy – tam wypoczywano, rozmyślano, a woda miała cieszyć mieszkańców i gości. Wówczas jednak jedynie wykorzystywano metodę grawitacyjną do przepływu wody. Fontanny chyba nie występowały, jeśli tak, to sporadycznie.

Pokazują to zdjęcia z - doszczętnie zniszczonego przez wojska angielskie i francuskie w czasie II wojny opiumowej - cesarskiego kompleksu parkowo-pałacowego Yuanmingyuan co oznacza Ogród Doskonałości i Blasku. Na prawym zdjęciu postać została osadzona na porowatych jadeitowych skałach wydobywanych z jeziora Tai, posiadających taką właściwość, iż woda przesączająca się połączonymi kanalikami w jej wnętrzu, wypływa z niejednolitym natężeniem z różnych miejsc.

Fontanny, które dziś zachwycają na Dalekim Wschodzie powstały w ostatnich latach, i robią niesamowite wrażenie. To miejsca spotkań, wypoczynku i podziwiania możliwości techniki.
Najwyższą jest Fontanna Świata w Seulu, zbudowana celem upamiętnienia Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej z 2002 roku. Ma wysokość 202 m, i jest drugą na świecie pod względem wysokości po Fontannie Króla Fahda w Jeddah, Arabia Saudyjska.

Największą azjatycką muzyczną fontanną jest w Kangwon na rzece Han (Hangang) w Korei Południowej. Wyposażono ją w największy, w pełni zautomatyzowany ekran (24 m x 24 m). Efekty świetlne, projekcje laserowe i zsynchronizowane choreografie zapewniają wyjątkowe i niezapomniane wrażenia. System multimedialny składa się z 180 fontann wodnych, ekranu wodnego, wideo, światła, 12 wielobarwnych jednostek ognia i lasera. Powstanie olbrzymich fontann na rzece lub jeziorze zapewnia dostęp do wielkich ilości wody, odpowiednią powierzchnię zasięgu, a w dodatku chroni obserwatorów przed spadającą wodą.

Hipnotyzującą kurtynę wodną spotkamy na stacji metra w Osace, w Japonii. Ta atrakcja znajduje się w budynku South Gate w nowym kompleksie Osaka Station City. Składa się z dużej prostokątnej kurtyny wodnej, która wyświetla cyfrowy odczyt czasu, ruchome wzory kwiatowe i przemieszczające się z góry na dół kształty geometryczne w kurtynie wodnej. Kropelki wodne są podświetlane odgórnie.

Nie trzeba jechać do Japonii, aby obejrzeć podobną atrakcję we Wrocławiu. Równie wspaniałą drukarkę wodną możemy podziwiać przed wejściem do Centrum nauki i wiedzy o wodzie - Hydropolis. To najdłuższa tego typu instalacja w Europie, mierzy 46,5 m długości. Na wodnej ścianie kreowane są różnorodne wzory i napisy. Ponadto, drukarka na wysokości wejść do wystawy działa niczym kurtyna, rozchylając się przed zwiedzającymi. Tak zaprojektowana instalacja stanowi integralną część frontowej fasady budynku. Hydropolis to niezapomniane miejsce, które warto odwiedzić, aby poznać specyfikę medium bez którego życie ludzkie nie mogłoby istnieć.

Fontanna na moście Banpo, w Seulu - Południowa Korea, została zainstalowana po obu stronach 570 m mostu. 380 dysz rozpyla wodę do rzeki tworząc piękny pokaz wody, muzyki i światła. W zależności od pory dnia program pokazuje różne konfiguracje. W przyległym parku znajduje się scena plenerowa, a także miejsce z wieloma stoiskami małej gastronomii, aby podczas pikniku móc obserwować fontanny.

Do Księgi Rekordów Guinnessa w 1998 roku, jako największą na świecie fontannę, wpisano Fontannę Bogactwa (财富之泉, cái fù zhī quán). Znajduje się ona w środku jednego z największych centrów handlowych Singapuru, Suntec City. Stanowi symbol jedności ducha oraz równości i harmonii wszystkich ras i religii Singapuru.
Konstrukcję wykonano z brązu krzemowego i składa się z okrągłego pierścienia o obwodzie 66 metrów, osadzonego na czterech dużych nachylonych kolumnach. Ma wysokość 13,8 m i zajmuje powierzchnię 168,07 m². Na jej obwodzie leży główna restauracja Suntec City, dzięki temu podczas spożywania posiłków można cały czas obserwować co się dzieje z fontanną.
Poza strumieniami wody spadającymi z pierścienia, w środku znajduje się średniej wielkości ekran wodny, używany podczas nocnych pokazów laserowych. Od czasu do czasu fontanna jest wyłączana, aby goście mogli okrążyć ten element trzykrotnie na szczęście. W nocy przedstawienie laserowe przyciąga rzesze turystów i mieszkańców, a występy piosenkarzy odbywają się bardzo często na żywo.

Japoński projektant Isamu Noguchi udowodnił, że każdy najprostszy przedmiot można przekształcić w dzieło sztuki. Zaprojektował Dziewięć Pływających Fontann na Światowe Expo w Osace w 1970 roku, gdzie tematem przewodnim było: Postęp i harmonia ludzkości. Te niesamowite fontanny, które wyglądają, jakby leciały w powietrzu do dziś są nadal fascynujące, mimo, że minęło już prawie pół wieku. Dwie masywne sześcienne skrzynki jakby unoszą się w powietrzu, gdy ciągły strumień wody wylewa się z ich dna. Isamu skonstruował podświetlacz fontanny ukrywający rurę, która zasila każde z pudełek, stając się praktycznie niewidoczną nocą, gdy woda zaczyna spływać tworząc optyczne złudzenie, że sześciany unoszą się w powietrzu, a woda pojawia się znikąd. Podczas wietrznych dni zjawisko to się potęguje jakby kostki mogły latać, a mgiełka wodna tworzy nieziemskie efekty.

Z gustami się nie dyskutuje, a tym bardziej wizjami artystów. Jedną z najdziwniejszych jest powstała w mieście Foshan prowincji Guangdong w Chinach, fontanna/wodospad zbudowana z 10 000 toalet, umywalek i pisuarów pokrywających ścianę o długości 100 m i wysokości prawie 5 m. Wodospad został pierwotnie zaprojektowany na potrzeby Festiwalu Garncarstwa i Porcelany Foshan 2009, tj. targów porcelany, a dopiero później pozostawiony jako sztuka publiczna w Shiwan Park.

Dwa miesiące instalowano toalety będące odpadem z produkcji, a także oddane przez mieszkańców i obcokrajowców. Wszystkie egzemplarze są podłączone do wody bieżącej, aby można było je przepłukać oraz okresowo zademonstrować publiczności tworząc kaskadowy wodospad.