Piękna kobieta ofiarą, czy inspiratorem

Diuk Xiang Qi (齊襄公, Qi Gong Xiang,zmarły 686 r. p.n.e.) w latach 697 – 686 BC był władcą państewka Qi. Mimo, że podbił odwiecznego wroga – sąsiednie państewko Ji ­– w karty historii wpisał się swą deprawacją, kazirodczym związkiem z siostrą Wen Jiang oraz zamordowaniem jej męża, diuka Huan Lu.

Diuk Xiang wstąpił na tron zastępując ojca diuka Xi Qi, który po 33 latach panowania zmarł w 698 BC.

Jego przyrodnia siostra Wen Jiang, w 709 BC, poślubiła diuka Huan, władcę sąsiedniego państewka Lu. W 694 BC książę Huan Lu odwiedził wraz z małżonką jej rodzinne strony, i właśnie wtedy Xiang i Wen wznowili bliskie kontakty. Gdy Huan odkrył prawdę o związku żony z bratem, doszło do tragedii. Kronikarze wskazują obu mężczyzn zainteresowanych chęcią odwetu na rywalu, choć każdy prawdopodobnie z innego powodu. Mąż – z zemsty, brat – ustawieniem siostrzeńca na tronie oraz zatrzymanie kochanki przy swoim boku. Ostatecznie wskutek knowań – po wcześniejszym celowym upiciu – śmierć poniósł Huan. Mieszkańcy państewka Lu oburzeni morderstwem podczas gościny nie byli w stanie nic zrobić, gdyż byli dużo słabsi od sąsiada, no i stracili władcę, a sukcesor był nieletni. Aby uspokoić wzburzoną opinię publiczną, mordercą ogłoszono Peng Sheng 彭生, przyrodniego brata księcia. W naturalny sposób następcą w Lu został syn Huan’a i Wen Jiang, diuk Zhuang Lu.

Po śmierci Huan Lu, małżonka pozostaje na zawsze w Qi i w bliskim związku z bratem. W 693 BC diuk Xiang poślubia córkę króla Zhou, która rok później umiera.

W 690 BC państewko Qi zdobywa terytorium znienawidzonego sąsiada, państewko Ji (紀), z którego powodu dwa wieki wcześniej panujący książę Ai Qi został za karę ugotowany na śmierć na polecenie króla Yi Zhou, po oczernieniu przez ówczesnego markiza Ji.

W 686 BC, po dwunastu latach panowania, diuk Xiang zostaje zabity przez swego kuzyna Wuzhi, ulubionego bratanka jego ojca diuka Xi, który podobnie jak Xiang pretendował do tronu. Po wstąpieniu prawowitego najstarszego syna Xiang na tron, kuzyn otrzymał stan Wuzhi, co stanowiło dla niego oczywistą degradację. Nadarzyła się okazja pozbycia się znienawidzonego konkurenta do władzy podczas polowania, gdy został ranny w nogę. Książę Wuzhi podczas rekonwalescencji w pałacu na rubieżach zabił diuka Xiang z pomocą swoich generałów Lian Cheng i Guan Zhifu, którzy nie pałali sympatią do władcy ze względu na złe traktowanie.

Wuzhi uzurpował sobie ponownie prawo do tronu, jednak zginął wkrótce po tym - został zabity przez ministra Yong Lin (雍 廩) zaledwie kilka miesięcy później.

Po krótkiej walce pomiędzy młodszymi braćmi Jiu i Xiaobai, na tron wstąpił ten drugi, co wyszło wszystkim na dobre, dzięki czemu Qi wyrosło na najsilniejsze państewko otrzymując po raz pierwszy urząd hegemona Okresu Wiosen i Jesieni.

Wen Jiang (文姜, zmarła 673 BC) była księżniczką państewka Qi oraz księżną państewka Lu. Była córką diuka Xi Qi oraz siostrą Xiang’a, Jiu i Huang’a. Jeszcze za panowania ojca diuka Xi Qi, zostaje główna żoną diuka Huan Lu, a trzy lata później matką następcy, księcia Zhuang Lu.

Wen Jiang zapisała się na kartach historii jako jedna z najpiękniejszych Chinek wszechczasów, opisana w Księdze Pieśni (诗经). Zarzuca jej się nie tylko kazirodczy związek z przyrodnim bratem, ale również mroczne tajemnice polityczne wpływowej kobiety. Przypuszcza się, że od początku była przygotowywana do roli tajnego agenta, co w kontaktach między państewkami było zjawiskiem częstym i niezaprzeczalnym.

Córki władców dziedzicząc geny po rodzicach, często wyrastały na mądre i zdolne kobiety. Jedynie tradycja nie pozwalała na sukcesję tronu, i nierzadko następca płci męskiej okazywał się nieodpowiednim władcą… no ale tradycja była ważniejszą od zdrowego rozsądku i interesów społecznych. Choć niejednokrotnie te kobiety były szarą eminencją… co niestety różnie się kończyło.

Również dwojakim powodem było przekazywanie synów do państewek ościennych celem utrzymania pokoju. Był to sposób uczenia się kultury sąsiadów, przekazywania swoich tradycji, infiltracji, pozyskiwania sojuszników, a więc zżywania się klanów. Właśnie taka polityka w przyszłości umożliwiła scalić olbrzymie terytorium domeny chińskiej, gdyż różnice kulturowe się zacierały i  nie powodowały dużych problemów. Natomiast na pokój lub rozpoczęcie wojny wpływały intencje klanowe i ich interesy.

..............................

POLECAM: Tematyczny SPIS TREŚCI wszystkich notek blogu.