Obszar na skrzyżowaniu rzek Luo i Yi został uznany za geograficzny środek Chin. Dlatego kilka miast, wybudowanych w różnych okresach na tym terenie, jest określanych jako Luoyang (洛阳). Nazwa Luoyang pochodzi od lokalizacji miasta na północnym, czyli słonecznym (yang) brzegu rzeki Luo. Ponieważ rzeka płynie z zachodu na wschód, a słońce położone jest na południe od rzeki, zawsze świeci na jej północny brzeg.
W 2070 r. p.n.e. król Tai dynastii Xia przeniósł tu stolicę i nazwał Zhenxun (斟鄩). W 1600 r. p.n.e. król Tang dynastii Shang pokonał ostatniego króla Jie dynastii Xia, i wybudował zachodnią stolicę Bo (西亳).
W 1136 r. p.n.e. osada o nazwie Chengzhou (成周, Miasto Zhou) została wybudowana przez księcia Zhou dla ocalałej szlachty dynastii Shang. Książę przeniósł tam również Dziewięć Ceremonialnych Dingów ze stolicy dynastii Zhou, Haijing.
Drugą stolicę Zachodniej Zhou, Wangcheng (望城, Miasto Króla) - zwane również Luoyi - zbudowano 15 km na zachód od Chengzhou w 1021 r. p.n.e. wzorując się na dużo większym Chengzhou. Wangcheng stał się stolicą Wschodniej Dynastii Zhou w 771 r. p.n.e. Do Chengzhou stolicę przeniesiono dopiero w 510 r. p.n.e.
Współczesne miasto Luoyang jest zbudowane między innymi na ruinach Wangcheng, które można oglądać w dzisiejszym Parku Wangcheng zajmującym powierzchnię 47 ha. Najlepiej go odwiedzić w pierwszej połowie kwietnia, kiedy kwitną peonie. Naturalna sceneria przepływającej rzeki Jian pośród ruin oraz zrekonstruowane obiekty z czasów dynastii Zhou przybliżają te odległe czasy. Wśród nich zwraca uwagę Pawilon Shenyuantai wystawiający instrumenty muzyczne z czasów dynastii Zhou.
Komentarze
Pokaż komentarze (2)