Anatomia typowego lewaka, czyli poznaj swego przeciwnika

     

Lewicowa osobowość: Lewicowa ideologia jako zjawisko biologiczne

Treść

1. Definiowanie “lewicowości”

2. Lewicowość i biologia

3. Podstawy lewicowej psychologii

4. Lewicowe i prawicowe fundamenty moralne

5. Podsumowanie: Profil przeciętnego lewaka

6. Uzupełnienie: O lewicowej hegemonii ideologicznej

7. Bibliografia

Lewicowa osobowość: Lewicowa ideologia jako zjawisko biologiczne

 

1. Definiowanie “lewicowości”

 

“Lewicowość” charakteryzuje się takimi ideami jak równość, braterstwo, “postęp”, reformy społeczne i globalizm. Przejawia się to politycznie jako wsparcie dla feminizmu, homoseksualizmu, redystrybucji bogactwa, imigracji i egalitaryzmu rasowego, w połączeniu ze sprzeciwem wobec rodziny, nacjonalizmu i tradycyjnej kultury.

Odrzucenie lub przyjęcie hierarchii (tj. nierówności) jest podstawową różnicą między światopoglądem lewicowym i prawicowym. Prawicowcy wierzą, że hierarchia jest nieodłącznym elementem rzeczywistości i częścią naturalnego porządku, podczas gdy lewicowcy twierdzą, że wszyscy ludzie są zasadniczo “równi” [1] [2].

 

2. Lewicowość i biologia

 

Niezliczone badania wykazały, że cechy fizyczne są ściśle powiązane z orientacją polityczną. Rozpoznawanie twarzy przez sztuczną inteligencję może dokładnie przewidzieć orientację polityczną danej osoby w 72% przypadków, przewyższając czysty przypadek (50%) i ludzkie szacunki (55%) [3].

Wyższe [4] i bardziej atrakcyjne [5] osoby częściej identyfikują się jako prawicowe i częściej aktywnie wspierają prawicowe partie, politykę i polityków. W Ameryce, Australii i Europie prawicowi politycy są bardziej atrakcyjni fizycznie niż ich lewicowi odpowiednicy [6].

Mężczyźni, którzy są silniejsi fizycznie, częściej sprzeciwiają się redystrybucji bogactwa [7] i innym formom egalitaryzmu społeczno-politycznego, nawet jeśli sami są biedni, a sprzeciw wobec egalitaryzmu rośnie, gdy mężczyźni spędzają więcej czasu na siłowni [8]. Podobnie, mężczyźni o bardziej męskich rysach twarzy są bardziej skłonni do popierania jawnie uprzedzonych idei [9], a mężczyźni, którzy są lepszymi wojownikami, częściej wspierają działania wojenne i mają “sprzyjające sobie” (nielewicowe) przekonania polityczne [10].

Podsumowując: lewicowcy są niżsi i brzydsi, a mężczyźni o poglądach lewicowych są słabsi, mniej męscy i mniej zdolni do walki – cechy, które nie sprzyjają sukcesowi w żadnej ludzkiej cywilizacji.

 

3. Podstawy lewicowej psychologii

 

Badania psychologiczne osób o poglądach lewicowych i prawicowych konsekwentnie wykazują, że lewicowcy częściej wykazują manipulacyjne, samolubne i ogólnie antyspołeczne cechy osobowości. Na przykład lewicowcy mają nienormalnie niską wrażliwość na obrzydzenie [11]. Zgodność polityczną danej osoby można przewidzieć z 95% dokładnością, obserwując reakcję jej mózgu na jeden obrzydliwy obraz [12].

Pomimo lewicowych twierdzeń, że ich ideologia to “po prostu bycie dobrym człowiekiem”, poparcie dla redystrybucji bogactwa jest najlepiej przewidywane przez psychologiczne cechy “wspólnotowej sprawiedliwości” (egalitaryzmu), złośliwej zazdrości, dokuczliwości, interesowności i gotowości do wyrządzania “instrumentalnej krzywdy” (krzywdzenia niewinnych ludzi w imię “większego dobra”) [13]. Stereotypowo lewicowe zachowanie “sygnalizowania ofiary” koreluje z takimi cechami osobowości jak narcyzm, psychopatia i makiawelizm (amoralna manipulacja) [14]. Sygnalizowanie bycia ofiarą najlepiej opisać jako technikę manipulacji emocjonalnej stosowaną w celu uzyskania darmowych zasobów.

Średnio prawicowcy są znacznie szczęśliwsi niż lewicowcy. Zjawisko to przypisuje się różnym czynnikom, w tym ideologicznej racjonalizacji nierówności (“nierówność jest naturalna” vs “nierówność jest niesprawiedliwa”) [15]. Jednak najbardziej logicznym wyjaśnieniem jest to, że lewicowcy są predysponowani do chorób psychicznych [16]. Liczne badania wykazały, że lewicowcy są znacznie bardziej neurotyczni niż prawicowcy [17], a biali skrajni lewicowcy są cztery razy bardziej chorzy psychicznie niż umiarkowani prawicowcy. Obecnie nie jest jasne, czy lewicowość powoduje choroby psychiczne, czy też osoby chore psychicznie są instynktownie przyciągane do lewicowości. Obie te rzeczy mogą być poprawne jednocześnie.

Różnice psychologiczne między osobami o poglądach lewicowych i prawicowych można częściowo przypisać fizycznym różnicom w strukturze mózgu. Na przykład poglądy prawicowe wiążą się z większym ciałem migdałowatym [18], co wiąże się z wyższą inteligencją emocjonalną (np. odczytywaniem wskazówek z twarzy lub przestrzeni osobistej) [19] i zdolnością do utrzymywania bardziej złożonych sieci społecznych [20]. Ciało migdałowate odgrywa również rolę przyczynową w wykrywaniu zagrożeń [21]. Dane te są sprzeczne z badaniami przeprowadzonymi przez skrajnie lewicowych socjologów, takich jak Alain Van Hiel, którzy twierdzą, że prawicowe przekonania są definiowane przez niską inteligencję emocjonalną.

 

4. Lewicowe i prawicowe fundamenty moralne

 

Teoria Fundamentów Moralnych, pierwotnie ukuta przez profesora psychologii Jonathana Haidta i współpracowników, proponuje, że ludzie o poglądach lewicowych i prawicowych budują swoje światopoglądy na pięciu głównych “fundamentach moralnych”. Lewicowcy mają nieproporcjonalnie wysoki poziom cech indywidualizujących, takich jak Unikanie Krzywd i Sprawiedliwość, ale nieproporcjonalnie niski poziom cech zorientowanych na grupę, takich jak Lojalność Wewnątrzgrupowa, Szacunek dla Autorytetu i Czystość/Świętość. Z kolei prawicowcy wyrażają wszystkie pięć cech w równym stopniu [22] [23].

Niezliczona ilość badań potwierdza Teorię Fundamentów Moralnych, ale jedna statystyka związana z preferencjami wewnątrzgrupowymi jest szczególnie istotna: Biali lewicowcy, którzy są zdecydowanie najbardziej chorą psychicznie grupą demograficzną, mają negatywną preferencję wewnątrz grupową, co oznacza, że naprawdę gardzą własną rasą i zawsze będą przedkładać interesy grupowe obcych ras nad własne.

W badaniu z 2019 r. zbadano zgłaszany przez siebie “krąg moralny” osób o poglądach lewicowych i prawicowych [24]. Uczestnicy zostali poproszeni o przypisanie 100 “jednostek moralnych” do 16 kategorii, począwszy od “(1) najbliższej rodziny” i “(2) najbliższych przyjaciół” do “(15) wszystkich naturalnych rzeczy we wszechświecie” i “(16) wszystkich istniejących rzeczy”. Kategorie nie nakładały się na siebie, więc punkty przypisane do “wyższych” kategorii (np. wszechświata) nie były dzielone z “niższymi” kategoriami (np. rodziną). Lewicowcy twierdzili, że bardziej troszczą się o “wszystkie naturalne rzeczy we wszechświecie, w tym byty obojętne, takie jak skały”, niż o własną rodzinę i przyjaciół.

Lewicowcy mogą gardzić swoją rodziną i przyjaciółmi, ale informacje wymienione w sekcji 3 tej publikacji poddają w poważną wątpliwość szczerość ich “powszechnej miłości”. Wydaje się znacznie bardziej prawdopodobnym, że niemoralny, narcystyczny i manipulacyjny psychopata użyłby performatywnego sygnalizowania cnoty, aby ukryć swoje złe i samolubne intencje. Potwierdzają to nowe dane z badania z 2022 roku, które wykazało, że zgłaszany przez samych siebie “dobry charakter moralny” w rzeczywistości przewiduje hipokryzję moralną, a nie dobry charakter moralny [25].

 

5. Podsumowanie: Profil przeciętnego lewaka

 

Korzystając z danych zebranych powyżej, możemy skonstruować podstawowy profil psychologiczny typowego lewicowca. Nie będzie to miało zastosowania do każdej osoby o lewicowych poglądach, ale może służyć jako ogólne ramy do zrozumienia i radzenia sobie z lewicowcami. Ogólnie rzecz biorąc…

— Lewicowcy uważają, że życie jest z gruntu niesprawiedliwe, prawdopodobnie z powodu ich niepożądanych cech fizycznych (niski wzrost, brzydota, słabość itp.).

— Powoduje to neurotyzm i prowadzi do samoobsesji i złośliwej zazdrości.

— Tracą wszelką troskę o interesy grupy i skupiają się wyłącznie na poprawie własnej pozycji w społeczeństwie.

— Ponieważ nie mogą osiągnąć przewagi w uczciwej konkurencji, uciekają się do podstępnych, manipulacyjnych i psychopatycznych strategii.

— Objawia się to takimi zachowaniami, jak sygnalizowanie bycia ofiarą lub cnoty, gaslighting [robienie z innych wariatów] i inne formy przymusu i emocjonalnego znęcania się.

— Aby ukryć swoje nikczemne i samolubne cele, głoszą uniwersalną miłość do ludzkości, natury, a nawet całego materialnego wszechświata.

— Współpracują z innymi wyrzutkami i potencjalnie niebezpiecznymi grupami zewnętrznymi, aby dokonać zemsty na postrzeganych przez siebie “ciemiężcach”, przez których rozumieją normalnych ludzi.

— Jednak z radością zdradzą (“kasują”) swoich przyjaciół i sojuszników, których cenią tak mało jak bezwładne przedmioty, takie jak kamienie, dla korzyści społecznych.

Lewicową ideologię można zatem podsumować jako próbę wspinania się po drabinie społecznej za pomocą podstępnych taktyk, takich jak eliminowanie konkurencji poprzez promowanie “równości”, tj. ściąganie wszystkich do swojego poziomu: rynsztoka. Lewicowość jest strategią dla przegranych, by odebrać władzę i zasoby zwycięzcom.

Kluczowy wniosek jest następujący: Jeśli chodzi o lewicowców, nie mamy do czynienia z uczciwymi ludźmi, którzy chcą tego, co najlepsze dla społeczeństwa, ale tragicznie mylącymi się co do tego, jak można to osiągnąć. Uczciwe osoby z pewnością istnieją na lewicy, ale przeciętny lewicowiec jest złośliwy, wredny i mściwy. Nie można z nimi dyskutować ani racjonalnie przekonać co do swoich “błędów”, ponieważ kierują nimi głęboko zakorzenione kwestie biologiczne i psychologiczne, których w wielu przypadkach nie można rozwiązać. W kontaktach z nimi należy zachować szczególną ostrożność. Nie zawahają się użyć systemu, by zniszczyć ci życie.

 

6. Uzupełnienie: O lewicowej hegemonii ideologicznej

 

Niektórzy czytelnicy słusznie zauważyli, że wielu “lewicowych” ludzi jest po prostu domyślnie indoktrynowanych lewicowością, ponieważ jest to hegemoniczna ideologia obecnego globalistycznego reżimu. Lewicowość dominuje w każdym aspekcie zachodniego społeczeństwa: Media, środowisko akademickie, rządy, korporacje itd. Ludzie Zachodu rodzą się w lewactwie jak ryby rozmnażają w wodzie, a wielu z nich jest błogo nieświadomych, że znajdują się pod wpływem ideologicznego zaklęcia.

Prawdziwych “biologicznych lewaków” (często opisywanych jako “złośliwe mutanty”) należy odróżnić od indoktrynowanych mas, które jedynie powtarzają i wierzą w to, co społeczeństwo mówi im, że jest słuszne i prawdziwe. Bez korodującego wpływu lewicowej hegemonii, takie jednostki byłyby normalnymi, lojalnymi i wartościowymi członkami społeczeństwa. Jednak “prawdziwi lewicowcy” byliby prawdopodobnie tak samo złośliwi, wadliwi i wywrotowi jak obecnie.

Źródło: The Leftist Personality: Left-Wing ideology as a biological phenomenon 

 

7. Bibliografia:

1. We Thought Conservatives Saw the World as More Dangerous, We Were Wrong (2022)
2. Belief in a Dangerous World Does Not Explain Substantial Variance in Political Attitudes, But Other World Beliefs Do (2022)
3. Facial recognition technology can expose political orientation from naturalistic facial images (2021)
4. Height, Income and Voting (2016)
5. Effects of physical attractiveness on political beliefs (2017)
6. The right look: Conservative politicians look better (2017)
7. The Ancestral Logic of Politics: Upper-Body Strength (2013)
8. Is sociopolitical egalitarianism related to bodily and facial formidability in men? (2017)
9. Facial Structure Is Indicative of Explicit Support for Prejudicial Beliefs (2016)
10. The importance of physical strength to human males (2012)
11. Disgust Sensitivity and the Neurophysiology of Left-Right Political Orientations (2011)
12. Left or right-wing? Brain’s disgust response tells all (2014)
13. Each is to count for one and none for more than one: Predictors of support for economic redistribution (2021)
14. Signaling virtuous victimhood as indicators of Dark Triad personalities (2021)
15. Why are conservatives happier than liberals? (2008)
16. Why Do Conservatives Report Being Happier Than Liberals? The Contribution of Neuroticism (2015)
17. Mental Illness and the Left (2020)
18. Political Orientations Are Correlated with Brain Structure in Young Adults (2011)
19. ALE meta-analysis on facial judgments of trustworthiness and attractiveness (2014)
20. Amygdala Volume and Social Network Size in Humans (2011)
21. Impaired threat prioritisation after selective bilateral amygdala lesions (2015)
22. Liberals and Conservatives Rely on Different Sets of Moral Foundations (2009)
23. Moral Foundations Theory (Wikipedia)
24. Ideological differences in the expanse of the moral circle (2019)
25. Being good to look good: Self-reported moral character predicts moral double standards among reputation-seeking individuals (2022)

 

 

 

O prowadzeniu dyskusji

 

Oglądając dyskusje na kanałach Fresh&Fit czy Whatever, można wyciągnąć pewne wnioski na temat tego jak każda z płci postrzega kwestię dyskusji. Ta obserwacja pozwala nam owe dyskusje skuteczniej prowadzić.

Dla mężczyzn, “prawicy” i “konserwatystów” [cokolwiek to dziś znaczy] celem dyskusji jest ustalenie obiektywnej prawdy a wygranie dyskusji to zaprezentowanie argumentów tak silnych że druga strona nie będzie w stanie ich obalić, najlepiej w oparciu o badania naukowe.

Dla kobiet, sfeminizowanych mężczyzn i lewaków celem dyskusji jest monopolizacja używanego do dyskusji medium. Może to być robione poprzez wrzask, upieranie się przy swojej subiektywnej opinii czy odpowiadanie cokolwiek byle mieć ostatnie słowo, ponieważ są to dwa nieprzystające do siebie sposoby dyskusji, nie jest możliwe aby któraś ze stron taką dyskusję “wygrała”, choć najczęściej każda z nich ma takie poczucie (zazwyczaj lewactwo jest przekonane że zaorało wyzwiskami rozmówcę ???? )

Dla sfeminizowanych kolesi i przebudzonych [woke] nie ma czegoś takiego jak obiektywna prawda do której się dociera, prawdą jest to co w danym momencie jest najsilniej odczuwane, a jeśli owe poczucie można dzielić z innymi to jest to ważniejsze niż wszelkie dowody naukowe.

Takich ludzi nie da się do niczego przekonać i nie warto tego robić. Wdawanie się w nimi w dyskusję powoduje że najpierw zaczyna ona odbiegać od tematu żeby zawsze na końcu skoncentrować się na ich emocjach.

Dlatego kiedy napotykamy lewaka, nie warto go do niczego przekonywać. Warto natomiast przedstawić swój punkt widzenia w sposób spokojny i logiczny, bo starcia z logiką nie wygra żaden lewak czy feministka.

Celem nie jest przekonanie lewactwa do czegokolwiek bo oni to odbierają jako zabierania im prawa do odczuwania emocji – sedna ich istnienia. Te najbardziej zaburzone jednostki są nie do uratowania i jedynie głęboko trauma może zmienić ich punkt widzenia.

Jednak dyskusje na ich “terenie” mają sens. Posługując się logiką i obiektywnymi danymi jesteśmy w stanie przekonać ludzi otwartych na argumenty którzy są w danej przestrzeni dyskusji i wahają się czyja wizja świata jest dla nich lepsza.

Dlatego kiedy widzimy że dany lewak czy feministka pisze kolejne bzdury – reagujmy i komentujmy. Lewactwo jest bezbronne wobec logiki i będzie próbowało kontrować ją wyzwiskami w naszą stronę, ale praktycznie nigdy nie podważy badań naukowych.

Celem lewactwa jest całkowite zawłaszczenie przestrzeni dyskusji i cenzura wszystkich innych punktów widzenia. Dlatego niestrudzenie musimy pokazywać Nasz – oparty o naukę i zdrowy rozsądek – punkt widzenia i nie wdawać się w pyskówki kiedy lewacy nas do nich prowokują.

Czy oznacza to że z lewactwa nie można ciągnąć beki i ich prowokować? Oczywiście że można, to jedna z darmowych rozrywek tego portalu. Nie powinno być to jednak jedynym celem rozmów z nimi, bo to marnowanie naszego intelektualnego potencjału.

Prostowanie kłamstw lewaków wydaje się być syzyfową pracą ale to kwestia ilościowa – jeśli każda bzdura sfeminizowanego, chorego psychicznie wieloryba będzie regularnie kontrowana, przegrają one swój główny cel – monopolizację przestrzeni debaty.