Co roku, patrząc na Wielki Finał WOSP mam bardzo mieszane uczucia – z jednej strony jestem pełen podziwu dla organizatorów i wolontariuszy nie tracąc też z oczu tych tysięcy urządzeń szpitalnych które za te pieniądze kupiono, z drugiej zaś nie mam żadnych wątpliwości że ta machina to przedsięwzięcie czysto komercyjne, za które płacą instytucje publiczne i prywatni sponsorzy. I myślę że oszczędzimy sobie naprawdę sporo niepotrzebnych sporów jeśli otwarcie i uczciwie sobie powiemy, że WOŚP nie jest organizacja charytatywną – to największa dziś w Polsce firma zajmująca się czysto komercyjnym impresariatem - organizacją i oprawą medialną imprez masowych, koncertów i konferencji, na których prowadzone są także zbiórki pieniędzy na zakup sprzętu medycznego czy szkolenia pierwszej pomocy. Ani „Zloty melon”, ani niegdysiejsza „Mrówka cała” czy powołana w jej miejsce „Jasna sprawa”, nie są przecież spółkami zajmującymi się wolontariatem, ale czysto komercyjną działalnością rynkową. Mają wyłączność na oprawę reklamową tych imprez, produkcję plakatów i gadżetów, prowadzą komercyjne sklepy internetowe a poza tym realizują przecież normalne rynkowe zlecenia producenckie czy reklamowe nie związane z pomocą potrzebującym. I naprawdę mało interesujące są już „wyjaśnienia” Jerzego Owsiaka czy to fundacja powstała po to żeby spółki ją obsługujące uciekały od podatków czy też na odwrót. To naprawdę, nomen omen, jasna sprawa - problem dziś pewne tylko w tym że Owsiak nie chce lub już nie potrafi tego przyznać otwarcie. Moim, czysto prywatnym zdaniem, po latach własnej hagiografii po prostu już tego nie dostrzega.
.
I jeśli w ogóle mówimy dziś w kontekście WOŚP o sporze politycznym, to wynika on przede wszystkim z różnicy optyki, usposobienia, może natury ludzi którym odpowiada retoryka konserwatywna z tymi którym przyświeca retoryka liberalno – lewicowa. Konserwatysta zawsze będzie bardziej czarno – biały. Ktoś powie: „mniej elastyczny”. Będą go wkurzać fałszywe fasady czy sofistyczne narracje. Lewicowy żywioł ludzkiej natury jest po prostu inny, i rywalizacja polityczna od ponad stu lat jest jedynie papierkiem lakmusowym. Dlatego ludziom o lewicowej naturze nie przeszkadza ani to że publiczne nakłady na organizację Wielkiego Finału są niemal takie same lub większe niż zyski, że na pierwszym planie jest show i wielka , niemal histeryczna impreza, że za odsetki z kwesty organizuje się gigantyczny koncert na którym prowadzone są światopoglądowe spotkania z liberalno - lewicowymi publicystami czy nawet politykami, czy to że przy okazji z akcji tej żyje i nieźle prosperuje kilka czysto komercyjnych prywatnych spółek. Musimy się po prostu pogodzić z tym, że ludzie o liberalnej optyce nigdy nie zrozumieją ze w tym może być cos nie tak – a krytykę uznają za agresywny atak na uniwersalne dobro.
Być może mechanizm byłby dla nich bardziej czytelny, gdyby dajmy na to akcje Caritas Polska zaczęły obsługiwać prywatne spółki biskupów, coraz bardziej „bizantyjskie” akcje charytatywne Caritasu finansowałoby państwo a z odsetków, za kilka milionów złotych organizowano by wielki koncert na którym z wolontariuszami spotykaliby się dajmy na to Rafał Ziemkiewicz, Łukasz Warzecha,, Jacek Karnowski czy Joanna Lichocka i opowiadaliby o swoim spojrzeniu na świat.
Tak się oczywiście nigdy nie stanie bo konserwatyści pod hasłami pomocy charytatywnej takich rzeczy nie robią. Może są „mniej elastyczni”. Jerzy Owsiak nie jest ani pustelnikiem ani „świętym Franciszkiem” – jest zawodowym i komercyjnym organizatorem imprez i koncertów. I robi to rewelacyjnie od czterdziestu lat – dobrze że przy okazji zbierane są też pieniądze na szczytny cel. Jeśli ktoś kto przyszedł na imprezę czy koncert chce przy okazji wrzucić do puszki – niech wrzuca, nic mi do tego, warto jednak zdefiniować środek ciężkości. To utnie spory.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
